Τι διπλωματική θα παραδώσεις μωρή;

Επίσημα κυρίες και κύριοι εδώ σε περίπου δύο εβδομάδες τελειώνω τα πέντε χρόνια της σχολής , και επίσημα το "τι κάνεις;" έχει αντικατασταθεί με το "πότε τελειώνεις;". Ήρεμα συγγενείς και άγνωστοι που καίγεστε για το πτυχίο μου λες και μαζί θα μου πληρώσετε το φόρεμα της ορκομωσίας, ακόμα χρωστάω μαθήματα τους δεύτερου έτους.Όλα αυτά τα χρόνια της ακαδημαικής μου πορείας έπρεπε να είχατε μάθει δύο πράγματα αφού τόσο πολύ σας ενδιαφέρει : ακόμα και αυτολεξή να έχω γράψει το βιβλίο μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα θα πιστεύω και θα συμπεριφέρομαι (κλαψομουνιάζω) σαν να έχω κοπεί και άμα γίνει γενικότερα κάτι στη ζωή μου θα το μάθετε περίπου 10 λεπτά μετά που θα κλείσω το τηλέφωνο με τη μαμά μου.


Και αυτό να μην ξέρατε , είναι 2014 και υποτίθεται ότι είμαστε μορφωμένοι ενήλικοι άνθρωποι επιταγμένοι σε κοινωνικούς κανόνες : δεν λέμε στον άλλον ότι η μύτη του είναι τόσο μεγάλη που μόνο τώρα που τον είδαμε προφίλ προσέξαμε το χρώμα των ματιών του, ούτε βγάζουμε το παντελόνι και κουνάμε το παπάρι μας πέρα δώθε όταν βλέπουμε ωραία γκομενα ( εντάξει αυτό μπορεί και να το κάνουμε καμιά φορά αλλά είχαμε πιεί δεν θυμόμαστε τίποτα).Υπάρχουν λοιπόν κάποια όρια που δεν ξεπερνάμε για να μην φέρουμε τον άλλον σε δύσκολη θέση π.χ δεν ρωτάμε κιλά ή ηλικία ειδικά αν βλέπουμε ότι ο άλλος προτιμά να καταπιεί κουζινομάχαιρα από το να απαντήσει, ούτε ρωτάμε τον άλλον αν πηδάει αυτή τη περίοδο και φυσικά δεν ρωτάμε ποτέ έναν φοιτητή πόσα χρωστάει ή πότε θα πάρει πτυχίο, ΕΙΔΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ. Ενώ αυτό είναι ευρέως γνωστό, για κάποιο λόγο όμως σύμφωνα με μελέτες που έκανα μόνη μου σε περιβάλλον οικογενειακού τραπεζιού, αν ο άλλος σε περνάει 30 χρόνια, ή αν γνωρίζει τους γονείς σου αυτόματα θεωρεί ότι μπορεί να παρακάμπτει τους παραπάνω κανόνες και με περίσσιο θάρρος μπορεί να σε ρωτήσει όλα τα παραπάνω και κάτι παραπάνω.

Καλοκαίρι 2010-Σύντομη Ιστορική Αναδρομή:Ο κουμπάρος ρωτάει το Μαρούλι αν έχει δει τη τσόντα της Αλεξανδράτου την ώρα που το Μαρούλι συνομιλούσε φιλικά με δύο πανσετάκια.Πενήντα άτομα κρεμάστηκαν από το -γεμάτο- στόμα του Μαρουλιού ,ειδικά όταν κλήθηκε να απαντήσει στο φλέγον ζήτημα που βασάνιζε το τραπέζι σχετικά με το που μπήκε αυτό το μπουκάλι σαμπάνιας. Το Μαρούλι έχει να δει από τότε τον κουμπάρο.


Έτσι λοιπόν ευχάριστα , κύλησε το καλοκαίρι στα χανιά με εμένα να κρύβομαι κάτω απο τραπέζια και πίσω από κουρτίνες γιατί είμαι 50μισό κιλά και μπορώ να κάνω κινηματογραφικους ελιγμούς και γυμναστικές επειδήξεις κάθε φορα που με πλησιάζει με σκοπό ή όποια θεία στην αρχή της βραδιάς . Φυσικά όσο και άν προσπάθησα να αγνοήσω το πρόβλημα λες και είναι τα χημικά στη μεσόγειο, δεν μπόρω να παραβλέψω τις απορίες στο βλέμμα των γονιών μου : πότε θα πάρεις πτυχίο,πότε θα βγάλεις λεφτά, τουλάχιστον πότε θα σταματήσεις να ξοδεύεις τα δικά μας λεφτά, τι κάναμε λάθος ποιος έφαγε τα σοκολατάκια από το σύνθετο κλπ

Και τώρα κυρίες και κύριοι η στίγμη που όλο μου το σόι περίμενε , η στιγμή που θα πω πότε επιτέλους θα ορκιστώ, η στιγμή που οι γονείς μου θα πρέπει να ψάχνουν για εισιτήρια και κορνίζες, η στιγμή που συγκινημένο το πανελλήνιο θα γονατήσει κάτω απο τον τίβενο μου. Ορκίζομαι λοιπόν κυρίες μου ότι θα ορκιστώ όταν τελειώσουν τα 10 μαθήματα που χρωστώ. Μέχρι τότες φίλοι και συγγενείς να προσεύχεστε για τους οφθαλμούς μου , και να με ξεματιάζετε που και που.

πι.ες Μαμά , μπαμπά, εγώ τα έφαγα τα σοκολατάκια.