Βασιλειο των ζωων. (sexy post vol.1)

Ολα ηταν ηρεμα και αθωα στο μυαλο μου . Οι σκεψεις μου πιο αθωες και απο αυτες που κυκλοφορουν στα μυαλια των 2χρονων σε μια παιδικη χαρα..

μεχρι που...

γνωρισα αυτον-ην (μπα)

ειδα αυτον (μπα )

εκανα αυτο (μπα)

ειδα την αλεξανδρατου σε δραση (μπα)

ειδα την Ντουβλη σε δραση ( αυτο και αν ειναι μπα)

πατησα τα 3 (ε, ε μπα, μαλλον.)

and the winner izz


μεχρι που ακουσα αυτο το τραγουδι




Ha-Ha! Well now we call this the act of mating
But there are several other very important differences
Between human beings and animals that you should know about

I'd appreciate your input

Sweat baby sweat baby sex is a Texas drought
Me and you do the kind of stuff that only Prince would sing about
So put your hands down my pants and I'll bet you'll feel nuts
Yes I'm Siskel yes I'm Ebert and you're getting two thumbs up
You've had enough of two-hand touch you want it rough you're out of bounds
I want you smothered want you covered like my Waffle House hashbrowns
Come quicker than FedEx never reach an apex like Coca-Cola stock you are
inclined
To make me rise an hour early just like Daylight Savings Time

Do it now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Do it again now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Gettin' horny now

Love the kind you clean up with a mop and bucket
Like the lost catacombs of Egypt only God knows where we stuck it
Hieroglyphics? Let me be Pacific I wanna be down in your South Seas
But I got this notion that the motion of your ocean means "Small Craft
Advisory"
So if I capsize on your thighs high tide B-5 you sunk my battleship
Please turn me on I'm Mister Coffee with an automatic drip
So show me yours I'll show you mine "Tool Time" you'll Lovett just like Lyle
And then we'll do it doggy style so we can both watch "X-Files"

Do it now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Do it again now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Gettin' horny now

You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Do it again now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Do it now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Do it again now
You and me baby ain't nothin' but mammals
So let's do it like they do on the Discovery Channel
Gettin' horny now

Kοιτα στιχος φιλε. Kοιτα νοημα, τυφλα να χει η Δημουλα, τυφλα να χει ο Εγγονοπουλος.Περα απο την πλακα αυtο το τραγουδι με σημαδεψε ΚΑΙ με συνοδεψε 504 χιλιομετρα, και με εκανε να γελαω μονη μου λες και ειμαι η τρελη του κτελ.αλλα το αγαπω

Νταξ και ειμαι σιγουρη οτι ολοι εχουμε καποιο στον μυαλο μας που ξυπναει τα ζωωδη (?) ενστικτα μας.

αφιερωστε το ελευθερα.

Υ.Γ Αν καποιος που με ξερει τυχει να διαβασει αυτο το μπλογκ ας μην σχολιασει τις δυο πρωτες σειρες.

Παμε γηπεδο?

Για να σας εξηγηθω απο την αρχη, οφειλω να ομολογησω οτι ξέρω για το ποδοσφαιρο οσα και ο Παπανδρεου απο πολιτικη ( τα βασικα και αυτα ως εκ θαυματος/ εκ τυχεως/απο αλλους). Οταν ομως μου παρουσιαστηκε η ευκαιρια να δω face to face (??) ενα ματς δεν μπορεσα να πω οχι, ιδίως οταν το μονο ποδοσφαιρικο γεγονος που εχω δει live ηταν ο αδερφος μου και οι 5 κολλητοι του να παζουν μονοτερμα στην αυλη της εξωτικης βίλας μας , διπλα ακριβως απο την μεγαλη πισινα με τους 8 φοινικες.

Και ετσι επειδη σημερα βαριεμαι να γραφω πολλα πολλα , περναω κατευθειαν στα παρασκήνια του μυαλου μου. Τι σκεφτομουν/εβλεπα/ακουγα οταν μπροστα στα ματια μου 22 ιδρωμενοι ανδρες χαιδευαν το χλοοτάπητα/ κυνηγουσαν το τοπι. (αυτο με καποια επεξεργασια θα μπορουσε να ακουστει πολυ σεξυ-Μαζευτηκα.)

Γενικες αγωνιστικες παρατηρήσεις

(που φυσικα ουδεμια σχεση εχουν για το ποδοσφαιρο ως παιχνιδι)

Οι ανδρες πιστευουν οτι τα κοριτσια το μονο που μπορουν να πουν για το ποδοσφαιρο ειναι

"κουκλος αυτος με το 8 στην πλατη". και μπορει εγω να ειμαι μια κινητη αποδειξη οτι η παραπανω φραση ισχυει, ομως ξερω κοπελες που βαζουν χαλαρα ενα μεσο αγορι κατω σε μια ποδοσφαιρηκη συζητηση

Τα γαλλικα δεν ειναι για το γηπεδο. Τι εννοω; αν εισαι του σις και του σας ουτε απεξω να μην περασεις. Ακουσα τοσα πολλα μπινελικια που μπορω να γραψω λεξικο με τιτλο "100=1 βρισιες για το γηπεδο που ΟΛΟΙ πρεπει να ξερουμε". Προσεχως στα περιπτερα.

(κυριουλη με την διακριτικη καραφλιτσα που στεκοσασταν μπροστα μου, πιστεψτε με, αν πειτε καποιον μπανανοφουσκα δεν νομιζω να παρεξηγηθει και πολυ).

Υπαρχει ενας ασχετος μεσα στο γηπεδο, ο οποιος σκαρφαλωνει στο γηπεδο και καθεται αναποδα στην κερκιδα και χτυπιεται και γκαρίζει και απευθυνεται στους 100αντες φιλαθλους. Αναρωτιεμαι βασικα , εκτος απο μενα που ημουν ασχετουρα υπηρχε καποιος αλλος που τον εβλεπε?

(Υ.Γ μολις με ενημερωσαν απο το κοντρολ οτι ο τρελος του γηπεδου ηταν ο οργανωτης της κερκιδας και οτι τελικα αυτην ηταν η δουλεια του.)

Οι ανταποκριτες πως βλεπουν ποιος εχει την μπαλα? εγω δεν εβλεπα την τυφλα μου, και ο μονος που προσεξα ηταν ενας που φορουσε πορτοκαλι παππουτσια και αυτο επειδη φωσφοριζαν.(ενταξει αυτο ηταν απορια-παρατηρηση)

Πολυ τουμπα ρε παιδι μου... με μια απλη τρικλοποδιά ο ποδοσφαιριστης μας εκανε κατα μεσο ορο 7-8 τουμπες, και εμενε ξαπλωμενος για 10-15 δευτερολεπτα ώσπου δηλαδη να διαπιστωσει αν σφυριξε ο διαιτητης η οχι.

Ο διαιτητης παρεμπιπτόντως πρεπει ηταν απο την Σουηδια γιατι ο διπλανος σε διαρκεια 108 (ηταν 3 λεπτα οι καθυστερήσεις) λεπτων γαμησε την φιλτατη χωρα άνευ προφυλακτικου γυρω στις 50 φορες.

Το αλλο που δεν καταλαβα ειναι , πως καταφερα να κλεψω και να μπω χωρις εισητηριο.Εγω ακολουθουσα το υπολοιπο μπουλουκι , κατεβηκα και ανεβηκα κατι σκαλοπατια και τσουπ να με μεσα στο γηπεδο. Μηπως επρεπε να κατσω να με ελεξουν κατι τυποι με πορτοκαλι γιλεκα και καρτελακια στην είσοδο?

Γενικα ρε παιδι μου ωραια εμπειρια.Και για να μην λετε, τα βασικα τα ξερω. 90 λεπτα κραταει το ματς , ενα τεταρτο το διαλλειμα , 11 παικτες εχει καθε ομαδα , και εμεις ειμασταν αυτοι με τα κιτρινα.

Επισης κατι ασχετο , ετσι για το τελος. Ειναι αληθεια οτι αναμεσα στους παικτες του Αρη κυκλοφορει ενα ανακοντα?( ρωταω για επιστημονικους και μονο σκοπους. Καποιος ευγενης φιλαθλος ας μας πει.)

α και για μην σας αφησω ετσι με την απορια, η πρωτη μου φορα ηταν με αυτους!

(Υ.Γ η πρωτη μου φορα στο γηπεδο σατυροι).

Y.Γ2 το βιντεο στην αρχη ισως να ειναι λιγο σεξιστικο και ισως να προβαλει μισογυμνες γυναικες.( Συγνωμη αλλα τωρα βαριεμαι να ψαξω και να βρω ενα βιντεο με περισσότερες ντυμενες.)

Μεχρι την επομενη φορα

φιλακια και με την προκριση , που λεμε εμεις οι ποδοσφαιροφιλοι.

'

6 1/2 Βρεγμενες παρατηρησεις.

Το ξερω οτι το παραπανω τραγουδι ειναι ελαχιστα ακυρο αλλα ειναι το πρωτο που σου ερχεται στο μυαλο οταν σου ζητανε να πεις ενα τραγουδι με το ρημα ΒΡΕΧΕΙ.

(Αν σου ηρθε καποιο αλλο, περιμενω το σχολιο σου απο κατω).

Οποιος/α φιλτατος/η αναγνωστης μενει στην θεσσαλονικη θα εχει παρατηρησει οτι τις τελευταιες μερες χρειαζομαστε βαρκα για τις μετακινησεις μας.Αν δεν το παρατηρησες

φιλε μαλλον εχεις καποιο προβλημα.Νταξ ομως χειμωνας ειναι και δεν παρεξηγω γιατι ισως να βλεπεις την βροχη και να αφαιρείσαι τοσο πολυ που στο τελος να ξεχνας οτι βρεχει. (btw αν εισαι τοσο αφηρημενος σου αξιζουν συγχαρητήρια).

Ουτε απο την βροχη κακια δεν

κρατω

ακομα και αν στηψανε τα λαχανι καλτσακια μου απο τα μαυρα τα παππουτσια μου.

Σημερα λοιπον που αναγκαστικα να βγω απο το στεγνο καβουκι μου περα απο το οτι παρατηρησα οτι ολος ο υπολοιπος κοσμος παει αναποδα, (η εγω, δεν εχω καταλαβει

ακομα), παρατηρησα και οτι ολα ηταν βρεγμενα, και οσο περνουσε η ωρα η βροχη απο βελονιτσα γινοταν ατσαλομπροκα!

Ενταξει, και τωρα με περισσευούμενη σοβαροτητα , περναω στις παρατηρησεις μου, που ειναι εξαιρετικα σοβαρες, και..ε... αυτο.

1.Δεν λεει να βγεις απο το σπιτι.

Κατι περιεργο συμβαινει οταν πεφτουν οι σταγονες και χτυπανε τα τζαμια και οχι μονο ...σαν ενα αορατο χερι να σε κραταει κουκουλωμενο στο κρεβατι σου , χωρις να μπορεις να κανεις τιποτε

αλλο απο το να ακους τις σταγονες και να κοιτας το ταβανι κατω απο τα ζεστα σου σκεπασματα.(το ξερω οτι δεν ακουγεται και τοσο τραγικο).

Το κακο ομως ειναι , ο γκομενος/α που σου φωναζει για το διωρο στησιμο, οι 2 απουσιες που εχεις στην σχολη, τα 3 κιλα που πηρες επειδη τα βραδια συνοδευεις την βροχη,

με πιτσες και ποπκορν και ταινιες αλλα και 100αδες αγωνιωδη μηνυματα/τηλεφωνηματα επειδη εχεις χαθει μονο 1 βροχερη εβδομαδα.

Μα καλα δεν μπορουν να δεχτουν οτι τρελαινόμαστε να βρεχει καταρρακτωδώς και εμεις να ειμαστε κουκουλωμενοι στο ζεστο μας το σπιτακι;

2.ομπρελομαχιες

Ετσι ξαφνικα με μια μικρη τριωρη βροχουλα , η Τσιμισκη μοιαζει με πιστα για συγκρουομενα.Επειτα απο αρκετους ελιγμους, και κοντρα ελιγμους, δυο τρεις συγκρουσεις,

τριαντα τριχες λιγοτερες , δυο βρεγμενα μπατζακια, καταφεραμε και φτασαμε Αριστοτελους.Γιατι οταν οταν ολοι εχουν ομπρελα ετσι ξαφνικα τα πεζοδρομια φαινονται πολυ μικρα

οποτε αναγκαστικα πεφτεις πανω στον αλλο, η σου παρασερνει τον κοτσο η ροζ ομπρελα του κυριου που σε αγνοεί λες και εισαι κολωνα στην Αριστοτελους.Φυσικα μπορεις

παντα να κανεις τον ελιγμο ειμαι-και-εγω-μπαλαρινα κατα την οποια σηκωνεις ελαφρως το ποδι προς τα πισω (προαιρετικα) και παραλληλα σηκωνεις το χερι με την ομπρελα

ψηλα ωστε να αποφυγεις την ομπρελα του συνοδοιπορου σου που βρισκεται στο ιδιο υψος (προαιρετικο ειναι και το χαμογελο αμηχανιας σε περιπτωση που συναντηθουν τα ματια σας).

Φυσικα η συγκρουση ειναι αναποφευκτη αν και ο προεναφερθεντας συνοδοιπορος ειχε την

ιδια ιδεα.

3.Οι ομπρελες σε προκαλουν.

Καταρχας πριν αρχισω τις επεξηγησεις , να επισημανω οτι δεν ειμαι κλεπτομανης, ουτε κλεβω για την δοση μου, ουτε κλεβω γενικοτερα.Κανω λοιπον μια επιτόπια στροφη, και γυρνω

στην βρεγμενη μου βολτα στην καταμεστη Τσιμισκη.Ειδα ομπρελες, ομπρελες και κυριως ομπρελες.Μεγαλες ομπρελες, μικρες ομπρελες, ομπρελες θαλασσής, πολυχρωμες ομπρελες,

διαφανες ομπρελες, παιδικες ομπρελες, μουντες ομπρελες και φυσικα ομπρελες.Και επειδη ως γνησια εκπροσωπος της εποχης μου επρεπε να καταναλωσω , μπηκα και βγηκα σε

τοσα μαγαζια που αν οι σολες μου ειχαν φωνη θα ειχαν ξεκουφάνει ολη την Τσιμισκη.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΝΟ1: Εχεις μαγαζι στην Σαλονικη που σημαινει οτι συναντας βροχη πιο συχνα απο οτι συναντας μπουγατσαδικο, και ΔΕΝ εχεις σκεφτει να βαλεις μια ομπρελοθηκη?

Μονο εμενα μου ακουγεται ηλιθιο?

Οπως και να χει πετουσαμε την ομπρελα μας στην εισοδο και στην εξοδο ολες οι υπολοιπες πολυχρωμες δελεαστικες ομπρελιτσες, μας φωναζαν

"παρε μας και μας". Αυτην την φορα κρατηθηκα, για την επομενη ομως δεν το υποσχομαι.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΝΟ2:Οι διαφανες ομπρελες εχουν ενα..ενα ..ενα κατι ρε παιδι μου...και εγω θελω.

4.γαλοτσες

Το ξερω οτι ειμαι μιζερη και παραξενη και οτι δεν ξερω τιποτα απο μοδα, αλλα θα το φτυσω, δεν μπορω αλλο πια να το κρυβω...ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΓΑΛΟΤΣΕΣ...Ουτε σε γυναικα

και φυσικα ουτε σε αντρα.Εχω απλα γυμνασει το ματι μου ωστε να μπορει να τις αντεξει γιατι ολως περιεργως τις εχει ολη η Σαλονικη. Μπορω παρ' ολ' αυτα να καταλαβω τον

πρακτικο τους χαρακτηρα και μη σας πω οτι ΝΑΙ 1-2 φορες ευχηθηκα στα ποδια μου να δεσποζαν οι γαλοτσες που τρυγουσε ο παππους μου και οχι τα παπαριασμενα μου All star.

Και ηταν παντου!

Δηλαδη, αν μου ζητουσες μετα απο καιρο να σου περιγραψω το πρωτο μου πλυμμηρισμενο απογευμα στους δρομους της Σαλονικης θα σου ελεγα τρεις λεξεις: νερο,

ομπρελες, και γαλοτσες.

Υ.Γ ευγε αγνωστε αντρα στο λεωφορειο. Η τελευταια φορα που ειδα γαλοτσες σε ανδρα και μου αρεσαν ηταν...ποτε. υπο αυτην την αποψη υποθετω , οτι εισαι ο πρωτος μου.

Ξανα λοιπον ΕΥΓΕ.

5.Τα παπουτσια παντα θα μπαζουν νερα.Ειναι γεγονος πως οτι και αν φορας ειτε αυτο ειναι μπαλαρινα , ειτε ειναι αθλητικο , ειτε ειναι γοβα , ειτε ξερω γω τι, στο

στο τελος της μερας θα μοιαζει με τα απομειναρια του Τιτανικου.(Με εξαιρεση τις γαλοτσες, καθως δεν εχω βαλει ποτε οποτε δεν μπορω να μιλησω εκ πειρας.)

Ετσι λοιπον και γω κοντεψα να βγαλω το μελανουρι απο τι καλτσα μου μολις εφτασα σπιτι μου.

6.το πατωμα των λεοφορειων γλιστραει.

Γλιστραει, γλιστραει γλισταει.

Η διαδικασια ειναι η εξης: Μπαινω μεσα, επικυρωνω το εισητηριο, χαμογελαω στους λοιπους επιβατες γιατι ετσι μου αρεσει, και παω στη

φυσαρμονικα γιατι ειμαι γνωστη ανωμαλη και εκει την βρισκω.Αρχιζω να μετραω , και λιγο πριν φτασω στο 50 , στην πρωτη στροφη, ζντουπππ.Γινομαι ενα με το

βρεγμενο-γλιτσιασμενο πατωμα.

Γιατι δεν ξερω αν το ειπα και νωριτερα αλλα το @@$%^&^&&&% πατωμα @@$%#%$^^%&&^ γλισταραει #@%$%^*&@#$!#^$^.

7 παρα.στα στεγαστρα το νερο ειναι ανεξηγητα πολυ

Ετσι απλα μια μικρη παρατηρηση που θα αλλαξει τον κοσμο (μου).Εκει που τελειωνουν τα στρεγαστρα το νερο ειναι υπερβολικα πολυ οποτε απο δω και περα θα περπαταω η

απο την μεσα πλευρα, ή απο την έξω.Κανονιστε ,λοιπον αν βρεθειτε στον δρομο μου .

Καλο χειμωνα, και καλο κολυμπι να εχουμε!

Φοβαμαι.

Οκ αυτος ο φοβερα εξυπνος, ευρηματικος, και πρωτοτυπος τιτλος , δεν σας αφηνει και πολλα περιθωρια να μην καταλαβετε το περιεχομενο του κειμενου παρακατω.Για παραδειγμα βλεπεις αυτο το απολυτο και τρομακτικο ρημα και δεν πιστευεις οτι παρακατω λεει για τις τουλιπες τις ολλανδιας που βρισκονται στα χαι τους Μαρτιο με Αυγουστο. ε?

και ομως σας ξεγελασα!

Αγγειόσπερμο, μονοκοτυλήδονο φυτό η τουλίπα ανήκει στην τάξη Λειριώδη (Liliales) και στην οικογένεια Λειριοειδή (Liliaceae).Υπάρχουν 100 περίπου είδη τουλίπας που είναι όλα πολυετή ποώδη φυτά των περιοχών της Ευρώπης και της δυτικής και κεντρικήςΑσίας.

Η τουλίπα καλλιεργείται συστηματικά κυρίως στη βόρεια και δυτική Ευρώπη όπου έφτασε στις αρχές του 16ου αιώνα και αναπτύχθηκαν πάμπολλες ποικιλίες.

Η εισαγωγή ορισμένων μορφών τουλίπας στην Ολλανδία κατά το 17ο αιώνα, οδήγησε σε πραγματική μανία και επανάσταση, καθώς πληρώνονταν μεγάλα χρηματικά ποσά

από καλλιεργητές-συλλέκτες για κάποιο βολβό στην αναζήτηση σπανίων χρωμάτων και σχημάτων.

Ενταξει πλακα κανω μην βαρατε.

παμε να δουμε τι φοβαμαι, μπας και ξορκισω ποτε τους φοβους μου.!

• Φοβαμαι τον χρονο.
• Φοβαμαι την αρρωστια.
• Φοβαμαι την μοναξια.
• Φοβαμαι την τρελα.
• Φοβαμαι τις σχεσεις.
• Φοβαμαι το απολυτο.
• Φοβαμαι το μη αναστρεψιμο.
• Φοβαμαι τους clown (τους κανονικους, γιατι οι κινηματογραφοι απλα μου αρεσουν).
• Φοβαμαι τα πλυντηρια αυτοκινητων (παιδικα τραυματα).
• Φοβαμαι μηπως ξεχασω. Μαλλον γιαυτο τραβαω 2000 φωτογραφιες την καθε μου στιγμη.
• Φοβαμαι τα ζωγραφισμενα φρυδια.
• Φοβαμαι τις ραπτομηχανες.
• Φοβαμαι τα θριλερ.
• Φοβαμαι την αληθεια. (μιλαω για κατι συγκεκριμενο, που δεν μπορω να ομολογησω, και οχι γενικοτερα την αληθεια.)
• Φοβαμαι την αποτυχια.
• Φοβαμαι τα μαγια και τους μελλοντολογους.
• Φοβαμαι τους γιατρους και τις εξετασεις.
• Φοβαμαι τα φυκια.
• Φοβαμαι μηπως, μια μερα ξυπνησω και καταλαβω οτι η ζωη μου ειναι ενα τιποτα.
• Φοβαμαι μηπως μια μερα καταληξω σοβαροφανης , με μια σοβαρη ζωη που τιποτα δεν επιτρεπεται.
• Φοβαμαι μηπως δεν προλαβω να δειξω στους ανθρωπους που αγαπω , οτι τους αγαπω.
• Φοβαμαι τις εκπληξεις
• Φοβαμαι τα τηλεφωνα με αποκρυψη.
• Φοβαμαι τα φαντασματα.
• Φοβαμαι μηπως αγαπω , χωρις να με αγαπουν.
• Φοβαμαι τον πονο.
• Φοβαμαι τον θανατο (οχι μου).

Φοβαμαι να παιξω, αλλα παιζω. Αυτο δεν κανουμε ολοι εξαλλου;

εσυ τι φοβασαι;

(Υ.Γ τις πληροφοριες για τις ολλανδικες τουλιπες τις πηρα απο εδω )

Εχω ... έχω... είχα.

Είναι απογευματάκι, έχει σκοτεινιάσει, η τηλεόρασή δειχνει γαστρονομικές βλακειες, και η βροχή μου φερνει αναμνησεις που δεν μπορω να καταλαβω αν ειναι ευχαριστες ή δυσαρεστες.Φαινεται καταλληλη ωρα να αρχισω τις φιλοσοφιες που θα χαθουν στην μπλογκοσφαιρα.Ισως και να μην ειναι , αλλα εγω θα μασησω δυοσμο , θα αναψω αρωματικα κερακια , θα ακουσω ψυχεδελικες μουσικες και θα νιωσω και πολυ Δαλαι λαμα. (ασχετο).

Σκεφτομαι μια κατασταση που ολοι εχουμε ζησει αλλα εγω την εχω πολυ πολυ προσφατη: Εχεις κατι που δεν σου αρεσει (αλλα σε εχει βολεψει) , ειτε αυτο ειναι ενα σκληρο κρεβατι , ειτε ενα ροζ δονητης , ειτε ενα αρρωστο λαπτοπ, ειτε ενα κατσαρο μακρυ μαλλι και μια ωραια (;) μερα σου χαλαει/σε εγκαταλειπει για χ,ψ,ω λόγους.

Ω ΘΕΟΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΡΙΞAN ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΡΑ.Ω ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΙΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΕΤΣΙ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΑ.

Το αντικειμενο του ποθου δεν ειναι πια μαζι μας.Γιατι του φερθηκες ετσι; Γιατι δεν το σεβαστηκες οταν ηταν κοντα σου;τοσα γιατι μαζεμενα.
ΥΓ: η έμπνευση του κειμενου δεν προηλθε απο χαλασμενο δονητη.

Σημερα λοιπον ηταν για μενα αυτη η ωραια (;) μερα.Σημερα ανακαλυψα οτι ειμαι αχαριστη (οχι ομως αλήτισσα). Δεν εκτιμαω οτι εχω παρα μονο οταν το χασω.Το ξερω οτι δεν ειμαι μονο εγω και ο εαυτος που το κανουμε, αλλα τωρα το ανακαλυψαμε και σοκαριστικαμε (εγω και ο εαυτος μου παντα).Παρακατω ακολουθει μια προχειρη λιστα , με πραγματα που δεν εκτιμησα και τωρα ποια δεν εχω, η τουλαχιστον δεν εχω στην κατασταση που ειχα τοτε.Και σχεδον μηχανικα οπως κανω παντα, ανατρεχω στο παρελθον που περναει μπροστα απο τα ματια μου σαν ταινια του Αγγελοπουλου (καλα στο λιγο πιο γρηγορο) και βλεπω ποσα πραγματα δεν εκτιμησα και εχασα.Και λεω πραγματα γιατι ελπιζω και καταβαθος πιστευω οτι τους ανθρωπους που επρεπε , αργησα αλλα τους εκτιμησα.Για να γυρισω λοιπον στη ταινια που περναει μπροστα απο τα ματια μου, σημειωνω παρακατω τις λαθος εκτιμησεις μου (οσες βεβαια δεν περιλαμβανουν καποιο στοιχειο που θα κανουν το μπλογκ ακαταλληλο για αναγνωση σε ατομα κατω των 18).

(παρτε ποπ-κορν, και παμε!)

Προσοχη ακολουθουν προσωπικες αποκαλυψεις.

1.Το σχολείο.
Ημουν 15, ήταν η φυλακή μου. Ηταν η τιμωρια μου για ολες τις κακιες που ειπα, για ολα τα παιδακια με τα οποια μαλωσα, για ολα τα σοκολατακια που εφαγα κρυφα, για ολα τα ψεματα που ειπα , για ολες τις barbie που κουρεψα.Ηταν και θα ηταν η καθημερινοτητα μου μεχρι τα 18.
ΟΙΜΕ. Ο ΤΑΦΕ ΜΟΥ, Ο BIC ΣΤΎΛΕ ΜΟΥ.
Για 12 χρονια επρεπε να ξυπναω χαραματα, να διαβαζω ( καλα αυτο καταβαθως μου αρεσει εξου και ημουν και πολυ γαρδενια) , και να προσπαθω να απομνημονευσω ονοματα και ημερομηνιες ενω ολοι ξερουμε οτι το ατου μου ΔΕΝ ειναι η μνημη μου. ΑΣΕ που επρεπε να συνανταω ατομα με τα οποια ΔΕΝ επικοινωνουσα σε κανενα επιπεδο αλλα επρεπε να ανεχτω επειδη τυχαινε τα ειμαστε στην ιδια ταξη και να παρακολουθω παραλληλα και τον καθε τροφιμο τρελοκομειου που επαγγελονταν καθηγητης.
Και ομως τωρα οφειλω να ομολογησω με τρεμαμενα χειλη οτι μου λειπει. Ναι μου λειπουν τα πρωινα κοτσομπολια, το γλυκο αγχος, οι εκδρομες, οι ατακες, οι ηλιθιοι τσακωμοι , ο σακος-συλλεκτης μικροβιων.Μου λειπουν ακομα και οι συμμαθητες μου, ακομα και αν ημασταν απο παραλληλους πλανητες , συναντηθηκαμε σε ενα επαρχιακό σχολειο καπου στην γη, και αυτο δεν μπορουσε να ειναι τυχαιο.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ.Δεν θελω να μαθω τι θα γινεται στα 40 μου.

2.Η μανα γη.
Δεν μιλαω για την Ελλαδα. Μιλαω για το νησι μου. Ηθελα να φυγω, και εφυγα χωρις να μετανιωσω.Απλα οσο ημουν εκει, δεν εβλεπα ποσο ομορφο ειναι, τις μυρωδιες του, τους ανθρωπους του, την εναλλακτική πλευρα του.Τωρα που ειμαι μακρια του πιανω τον εαυτο μου να σκεφτεται, μερη, καταστασεις ,εκδηλωσεις και καποιες στιγμες το ποσο θα ηθελα να ειμαι τωρα εκει. Μαλιστα δυο φορες με επιασα να εχω ξεφυγει τοσο πολυ που να κοιταω θερμαικο κ να νομιζω οτι αχνοφαινεται ο φαρος των χανιων.(ειμαι τρελη γκομενα).

3.το δοντι μου.
Ηταν ενα αναμεσα σε πολλα. Το αγαπουσα , αλλα οχι παραπανω απο τα αλλα.Το θυμωμουν αλλα μονο οταν με πονουσε λιγο. Και αυτο μια μερα, (συγκεκριμενα την χθεσινη) αποφασισε να επαναστατησει και να ζητησει οσα δικαιωματικα του ανηκουν: καλυτερο περιβαλλον εργασιας, ασφαλιση, βιβλιαριο υγειας κλπ,κλπ.
Υ.Γ μου λειπεις παλιο μου ολοκληρο δοντι, χωρις σφραγισμα.

4.το φυσικο χρωμα των μαλλιων μου.
Ηταν γυρω στα 15-16, στην εποχη που οι ορμονες και οι ανασφαλειες μου εκανα παρτυ και μαλιστα δεν με καλουσαν.Τοτε που αρχισα να αλλαζω τα μαλλια μου. Ξεκινησα δειλα , δειλα με ενα λιγο πιο ανοιχτο ξανθο (το μισο μου κεφαλι), προχωρισα σε μωβ , μπλε , πρασινες, πορτοκαλι ανταυγειες, και τοτε αποφασισα ολες μου οι τριχες να εχουν το ιδιο χρωμα, και να τες οι ξανθιες οι τριχες, και να τες οι μωβ , και παει λεγοντας.Σημερα , 4 χρονια μετα, δεν εχω μετανιωσει γιατι οι πολυχρωμες τριχες μου, μου χαρισαν πλήθη συγκινησεων , αλλα θα ηθελα ρε γαμωτο να αποκτησω ΤΩΡΑ το φυσικο μου , χωρις να περιμενω 2 χρονια να μακρυνουν και να φυγει, και στο διαστημα αυτο να ειμαι σαν αποτυχημενο ποκεμον.

Ειναι πολλα αυτα που δεν εκτιμησα.Και ακομα περισσοτερα αυτα που δεν εκτιμω τωρα.Ελπιζω να τα εκτιμήσω πριν τα χασω.Η αυτα να εκτιμησουν την βλακεια μου και να μην με εγκαταλειψουν.Οι ελπιδες μου ομως δεν σταματανε εδω. Ελπιζω λοιπον και εσεις οι 4-5 αναγνωστες μου να σκεφτηκατε τι θελετε στην ζωη σας, να εκτιμησετε οτι εχετε.

Νταξ απο λογια καλα τα παμε,
απο θεωρια ομως;

τα λεμε ανεκτίμητοι αναγνωστες.

p.s καλωσόρισες καινουργιο μου πρωτο σφράγισμα.