Τι διπλωματική θα παραδώσεις μωρή;

Επίσημα κυρίες και κύριοι εδώ σε περίπου δύο εβδομάδες τελειώνω τα πέντε χρόνια της σχολής , και επίσημα το "τι κάνεις;" έχει αντικατασταθεί με το "πότε τελειώνεις;". Ήρεμα συγγενείς και άγνωστοι που καίγεστε για το πτυχίο μου λες και μαζί θα μου πληρώσετε το φόρεμα της ορκομωσίας, ακόμα χρωστάω μαθήματα τους δεύτερου έτους.Όλα αυτά τα χρόνια της ακαδημαικής μου πορείας έπρεπε να είχατε μάθει δύο πράγματα αφού τόσο πολύ σας ενδιαφέρει : ακόμα και αυτολεξή να έχω γράψει το βιβλίο μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα θα πιστεύω και θα συμπεριφέρομαι (κλαψομουνιάζω) σαν να έχω κοπεί και άμα γίνει γενικότερα κάτι στη ζωή μου θα το μάθετε περίπου 10 λεπτά μετά που θα κλείσω το τηλέφωνο με τη μαμά μου.


Και αυτό να μην ξέρατε , είναι 2014 και υποτίθεται ότι είμαστε μορφωμένοι ενήλικοι άνθρωποι επιταγμένοι σε κοινωνικούς κανόνες : δεν λέμε στον άλλον ότι η μύτη του είναι τόσο μεγάλη που μόνο τώρα που τον είδαμε προφίλ προσέξαμε το χρώμα των ματιών του, ούτε βγάζουμε το παντελόνι και κουνάμε το παπάρι μας πέρα δώθε όταν βλέπουμε ωραία γκομενα ( εντάξει αυτό μπορεί και να το κάνουμε καμιά φορά αλλά είχαμε πιεί δεν θυμόμαστε τίποτα).Υπάρχουν λοιπόν κάποια όρια που δεν ξεπερνάμε για να μην φέρουμε τον άλλον σε δύσκολη θέση π.χ δεν ρωτάμε κιλά ή ηλικία ειδικά αν βλέπουμε ότι ο άλλος προτιμά να καταπιεί κουζινομάχαιρα από το να απαντήσει, ούτε ρωτάμε τον άλλον αν πηδάει αυτή τη περίοδο και φυσικά δεν ρωτάμε ποτέ έναν φοιτητή πόσα χρωστάει ή πότε θα πάρει πτυχίο, ΕΙΔΙΚΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ. Ενώ αυτό είναι ευρέως γνωστό, για κάποιο λόγο όμως σύμφωνα με μελέτες που έκανα μόνη μου σε περιβάλλον οικογενειακού τραπεζιού, αν ο άλλος σε περνάει 30 χρόνια, ή αν γνωρίζει τους γονείς σου αυτόματα θεωρεί ότι μπορεί να παρακάμπτει τους παραπάνω κανόνες και με περίσσιο θάρρος μπορεί να σε ρωτήσει όλα τα παραπάνω και κάτι παραπάνω.

Καλοκαίρι 2010-Σύντομη Ιστορική Αναδρομή:Ο κουμπάρος ρωτάει το Μαρούλι αν έχει δει τη τσόντα της Αλεξανδράτου την ώρα που το Μαρούλι συνομιλούσε φιλικά με δύο πανσετάκια.Πενήντα άτομα κρεμάστηκαν από το -γεμάτο- στόμα του Μαρουλιού ,ειδικά όταν κλήθηκε να απαντήσει στο φλέγον ζήτημα που βασάνιζε το τραπέζι σχετικά με το που μπήκε αυτό το μπουκάλι σαμπάνιας. Το Μαρούλι έχει να δει από τότε τον κουμπάρο.


Έτσι λοιπόν ευχάριστα , κύλησε το καλοκαίρι στα χανιά με εμένα να κρύβομαι κάτω απο τραπέζια και πίσω από κουρτίνες γιατί είμαι 50μισό κιλά και μπορώ να κάνω κινηματογραφικους ελιγμούς και γυμναστικές επειδήξεις κάθε φορα που με πλησιάζει με σκοπό ή όποια θεία στην αρχή της βραδιάς . Φυσικά όσο και άν προσπάθησα να αγνοήσω το πρόβλημα λες και είναι τα χημικά στη μεσόγειο, δεν μπόρω να παραβλέψω τις απορίες στο βλέμμα των γονιών μου : πότε θα πάρεις πτυχίο,πότε θα βγάλεις λεφτά, τουλάχιστον πότε θα σταματήσεις να ξοδεύεις τα δικά μας λεφτά, τι κάναμε λάθος ποιος έφαγε τα σοκολατάκια από το σύνθετο κλπ

Και τώρα κυρίες και κύριοι η στίγμη που όλο μου το σόι περίμενε , η στιγμή που θα πω πότε επιτέλους θα ορκιστώ, η στιγμή που οι γονείς μου θα πρέπει να ψάχνουν για εισιτήρια και κορνίζες, η στιγμή που συγκινημένο το πανελλήνιο θα γονατήσει κάτω απο τον τίβενο μου. Ορκίζομαι λοιπόν κυρίες μου ότι θα ορκιστώ όταν τελειώσουν τα 10 μαθήματα που χρωστώ. Μέχρι τότες φίλοι και συγγενείς να προσεύχεστε για τους οφθαλμούς μου , και να με ξεματιάζετε που και που.

πι.ες Μαμά , μπαμπά, εγώ τα έφαγα τα σοκολατάκια.

Γιάντα σε μένα, θέ μου;

Κυρίες και κύριοι όπως όλοι ξέρουμε είμαι η διαστάυρωση της Monica Βelluci με τη Bέφα Αλεξιάδου, μία κινούμενη φωτιά, μια κάυλα με δίμετρα πόδια, η γυναίκα για την οποία προσεύχεστε κάθε βράδυ στον Μεγαλοδύναμο, η μόνη γυναίκα που θα καλοδεχόταν μαμά σας, η απάντηση στα γράμματα που στέλνατε στον Αι Βασίλη μικροί. Ήρθε όμως η μέρα που ένας άνδρας, μια αιθέρια ύπαρξη, ένα, ε, ένας , ήρθε η μέρα βασικά που βρέθηκε κάποιος να αμφισβητίσει τα παραπάνω γεγονότα.

Πατέρα έλα λίγο να σηκώσεις τη μάνα από το πληκτρολόγιο

Οι φίλες μου πέσανε από τα σύννεφα, ο μπαμπάς μου ετοίμασε τη καραμπίνα, ο αδερφός μου έφτιαξε καινούργια ανέκδοτα, o διαχειριστής της πολυκατοικίας μου κανόνισε ραντεβού με το γιό του, η μικρή κοινωνία της Θεσσαλονίκης είναι συγκλονισμένη, και η συγκάτοικος μου ψάχνει ήδη καινούργια συγκάτοικο. Όπως και να χει τα μόνα μηνύματα που λαμβάνω πλέον είναι απο την Cosmote και αυτό για να μου πει οτι το υπόλοιπο μου είναι κάτω απο ένα ευρώ.

Γενικά δεν με πείραξε, ούτε το σκέφτομαι, ούτε κλαίω κάθε βράδυ αγκαλιά με οικογενειακό παγωτό των 2 ευρώ , ούτε γράφω εξομογήσεις στην lifo, ουτε έχω κρεμάσει στο μπαλκόνι το σεντόνι με το αίμα της παρθενιάς σου, ούτε μυρίζω κάθε βράδυ τα πλυμμένα ρούχα γιατί άχρηστε ούτε ένα σώβρακο δεν ξέχασες και γενικά, δεν γράφω τόση ώρα το όνομα σου , γιατί το έχω ήδη ξεχάσει.Παρ'όλα αυτά επειδή είμαι πολυ κοντά στο πτυχίο οπότε δεν έχω να δώσω πάλι σε αυτήν την εξεταστική 10 μαθήματα , έτσι πρόχειρα σκέφτηκα κάποιους λόγους για τους οποίους δεν με πήρες:

1.Έχασες το κινητό σου/μου.Συμβαίνουν αυτά και σε κάτοχους iphone.

2.Έχασες τη μνήμη σου. Συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες  σειρές.

3.Τα έφτιαξες με την Αντριάνα Λίμα.Γιατί γενικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι με άφησες να κάνω παρέα με τα πλακάκια του λουτρού για μια κατώτερη μου.

4.Κλείστηκε; σε μοναστήρι γιατί μαζί μου γεύτηκε; τον παράδεισο.

5."Έκλεισες" ως άντρας.

μικρό πι.ες αν συνέβη αυτό σε παρακαλώ άσε με να σας πάρω μάτι

6.Ξεκίνησες το Game of thrones και έχει να δεις 4 σαιζόν.

7.Κάηκε το εργοστάσιο του πατέρα σου και έπρεπε να τρέξεις.

8.Πήγες να χτίσεις εθελοντικά σπίτια για τα μικρά αφρικανάκια.

9.Κάνεις 3 δουλειές για να μου πάρεις δαχτυλίδι αρραβώνων.

10.Είσαι με υπερκόπωση στο νοσοκομείο μετά απο τα έντονα δευτερόλεπτα πάθους.

11. Λείπεις σε επαγγελματικό ταξίδι στην Νέα Γουινέα.

Όπως και να χει μωράκι , εμένα δεν με πειράζει να ξές, ο μπαμπάς μου όμως που είναι μουστακαλής μαυροφορεμένος κρητικός προόριζε κάποιες μπαλωθιές για τον γάμο μας, και έτσι που ήρθαν τα πράγματα ίσως να χε αλλάξει στόχο.

Φιλιά στα αχαμνά,
Μαρία

 

Live fat, die yum.

Εν μέσω εκλογών θα αφήσουμε στην άκρη τα ποτάμια,τους δημάρχους και τους 5.000.000 υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και θα ασχοληθούμε με άλλο ένα ζήτημα που καίει τον ελληνικό λαό: τις χοντρές με τα κολάν. Με μεγάλη μου έκπληξη -καλά όχι και τόσο μεγάλη- ανακάλυψα ότι εν έτη 2014 στην Ελλάδα έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα πέρα απο τις χοντρές που δεν μπορούν να φοράνε κολάν , να πηγαίνουν παραλία, να τρώνε δημόσια,  και κυρίως να υποστηρίζουν οτι τους αρέσει το σώμα τους και να προωθούν οι μουλάρες τόσο ανθυγιεινά πρότυπα σε αθώα κοριτσάκια.

Σας έχω νέα: τα αθώα κοριτσάκια, ήδη έχουν ανθυγιεινά πρότυπα, μιας και ΟΛΟΙ φροντίζουμε να τους υποδείξουμε ποιο σώμα είναι όμορφο . Και το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό, ότι μας νοιάζει να είναι όμορφο και όχι υγειές και λειτουργικό.Αντίθετα με αυτά που προβάλουν τα Μ.Μ.Ε, ενα σώμα μπορεί να έχει τρίχες, και σημάδια, σκούρη ή πολύ ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα , κυτταρίτιδα , ραγάδες, άνισα στήθη, πεταχτό στομάχι, flat κώλο, στραβά πόδια,50 ή 5 παραπάνω κιλά, ανύπαρκτη μέση, μικρό στήθος, πεσμένο στήθος, και πάλι να μπορεί να ταξιδέψει, να χορέψει, να αγαπηθεί, να αγκαλιαστεί , να κάνει παιδιά, να συμμετέχει σε παρέες, σε όργια, σε χορούς ,πανηγύρια και τηλεπαιχνίδια.

Βέβαια ωραία τα λέω εγώ απο δώ σαν αλλος Martin Luther King του blogspot, αλλά εκεί έξω μετράει το όμορφο. Και μετράει απο πολύ μικρή ηλικία. Και αν δεν ανήκεις σε αυτήν την κατηγορία καλό θα ήταν να σηκώσεις τα κομπλεξ σου σαν ναι σταυρός και να τραβήξεις προς τον Γολγοθά σου.Και αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων γιατί πιστέψτε με δεν είναι τόσο μακριά μας ούτε οι ανορεξίες, ούτε τα χαρακώματα , ούτε οι καταθλίψεις.

Και μιας που το έφερε η κουβέντα πρόσφατα πέρασα αρκετές ώρες της ζωής μου διαβάζοντας γράμματα εφήβων (και όχι μόνο) για μία εργασία που είχα πάνω στα πρότυπα ομορφιάς.Δεν θα σας πω τα κλασικά τα "θέλώ να αδυνατίσω", και τα "δεν με θέλει ο Κωστάκης από το Γ1 γιατί είμαι χοντρή" γιατί μετά μπορώ άνετα να σας πώ ότι η γη γυρίζει και να τελειώσουμε το μάθημα για σήμερα.Το ξέρατε όμως φίλτατοι οτι αυτή τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο που αρνούνται να βγουν έξω γιατί το σώμα τους είναι διαφορετικό; Που στέλνουν άλλους να τους πάρουν ρούχα γιατί δεν αντέχουν τα βλέμματα των πωλητριών;Αν δεν έχετε πρόβλημα κιλών, απλά φανταστείτε εσάς να μην βγαίνεται έξω μέρα για ψώνια π,χ γιατί τα αυτιά σας είναι πεταχτά ή γιατί έχετε μικρό στήθος, ή γιατί είστε κοντός.Το ακόμα πιο λυπηρό δε για εμένα είναι οτι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αναρωτιούνται αν αξίζουν την αγάπη μιας που είναι χοντροί. Το νοιώθετε; Διάβασα γράμμα κοριτσιού που αναρωτιόταν αν αυτό που νοιώθουν οι γονείς του γι'αυτό είναι αγάπη ή οίκτο.Μπορείτε να καταλάβετε τι λέω;

Τώρα θα μου πείτε ρε Μαρούλι ώπα για τα κολάν λέγαμε που μας ενόχλουν την αισθητική, που είναι απλά άσχημα .Ναι φίλε αναγνώστη είναι άσχημα αλλά αν σου σκάσει μύτη η δίμετρη κωλάρα ώς τον ουρανό με κολάν για παντελόνι και στρινγκάκι για αξεσουάρ , θα την πάρεις απο πίσω λες και έιναι το μπριτζολάκι και είσαι ο σκύλος. Αυτό εννοείται ότι δεν σου χαλάει την αισθητική έτσι;

Και έστω ότι στην χάλασε την αισθητική, για πόσο καιρό θα μείνει έτσι; 5 δευτερόλεπτα; 10 λεπτά; Μέχρι το βράδυ που θα ρθει ο Μορφέας και θα ξεκουράσει τα ταλαιπωρημένα σου μάτια; Πόσο καιρό θα κάνει η κοπέλα να ξεπεράσει το γεγονός οτι έχει ένα "άσχημο" σώμα που προκάλεσε το ειρωνικό σου βλέμμα; 1 βδομάδα; Έναν χρόνο; Ποτέ; Γιατί κυρίες και κύριοι οι χοντρές έχουν μια έβδομη αίσθηση, και καταλαβαίνουν πότε κάποιος τις κοροιδεύει.Είναι ένα ταλέντο που θα έλεγα οτι δεν αποκτάται εκ γεννετής αλλα καλλιεργείται μαζί με άλλες δεξιότητες στο σχολείο.Και αν αναρωτιέστε πως νοιώθει η χοντρή με το κολάν αλλά δεν μπορείται να έρθετε στη θέση της γιατί εχετε ένα σώμα "φυσιολογικό", σας έχω τη λύση. Από δω η φωτογράφος Haley Morris-Cafiero
η οποία φωτογραφίζει ανθρώπους που την κοιτάνε όλο νόημα. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

Όπως και να χει αγαπημένοι αναγνώστες το κείμενο αυτό γράφτηκε από μια χοντρή που θέλει να υπερασπιστεί το δικαίωμα της να φοράει κολάν, ζαντίερες, σορτσάκια, και διχτυωτό ολόσωμο κορμάκι άμα γουστάρει ρε αδερφέ.Έτσι λοιπόν αφού ο Τάκης, ο Μπάμπης, και η Ελένη έχουν δικαίωμα να κανονίζουν την δική μου αισθητική, έτσι και εγώ αποφάσισα οτι τα αγόρια με κοιλιακούς δεν πρέπει να φοράνε μυτερά παπούτσια, και οι κοπέλες με μαύρα μαλλιά ανοιχτόχρωμα ρούχα.Ε δεν μπορώ άλλο ρε φίλε να βλέπω τέτοια πράγματα στους δρόμους και να μου χαλάει εμένα το τσι.

Άκουγομαι παράλογη; Και συ.

Γενικά μιλώντας αγαπητοί αναγνώστες εγώ την αισθητική σας την έγραφα απο μικρή στα αρχίδια του διαχειριστή που του χρωστάω και κοινόχρηστα, μιας που έβαλα μια φορά πριν από χρόνια κολάν , με είδα στον καθρέπτη, και δημοκρατικά αποφάσισα ότι μου πάει.Αυτό το κείμενο το γράφω για κείνες εκεί έξω που μπορεί να κυκλοφορούν με κελεμπίες για να μην χαλάσουν την αισθητική μερικών μερικών.Με λίγα λόγιαθέλω να πώ, ότι τη γνώμη σας μπορείτε άνετα να τη γράφετε στο ημερολόγιο σας ή να την λέτε στον κολλητό σας. Σε άγνωστες στο ιντερνετ ή στο δρόμο για παράδειγμα, ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ. Εσύ θα την ξεχάσεις, αυτή όχι.

*Δραματική μουσική*

Ήμουν δεν ήμουν 15 και αφου είχα αποχωριστεί τα αγαπημένα μου Μικυ Μάους, και Αλμανάκο, για την Σούπερ Κατερίνα, και προχώρησα στο κεφαλόσκαλο της εφηβείας μου με το Cosmopolitan. Κάπου εκεί διάβασα ότι άμα δεν έχεις σφιχτά μπράτσα αποχαιρετάς κουνώντας λευκό μαντήλι τα αμάνικα γιατί φαίνονται τα άσχημα χέρια σου.Έτσι εγώ για δύο καλοκαίρια της ζωής μου φορούσα μακρυμάνικα καφτάνια για να μην ενοχλήσω τον κόσμο με τα άσχημα μου χέρια.

*Ακόμα πιο δραματική μουσική*

Φορούσα για ΔΥΟ γαμημένα ολόκληρα καλοκαίρια, μακρυμάνικα καφτάνια, ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ, που οι τουρίστες κάνουν μακροβούτια στα συντριβάνια επειδή τα πλαδαρά μπράτσα ενοχλούν μια συντάκτρια του Cosmopolitan που το πιο πιθανό είναι οτι ποτέ στην ζωή της δε θα δει τα δικά μου αγύμναστα μπράτσα.

 

Και έτσι για να αλαφρύνω το βαρύ και ασήκωτο κλίμα, ιδού μια ακόμα πιο βαριά και ασήκωτη φωτογραφία του Μαρουλιού που όχι μόνο έχει βγει έξω αν και είναι έτσι που ναι, αλλά φοράει και καλσόν 20D το αρχίδι!!!

Τσίαρς


 Ενα μεγάλο thank you, στην Μ. που πασπάλησε με δραματική ένταση το κείμενο.

Love the way she lies.

Όπως όλοι έχετε παρατηρήσει εδώ και καιρό γράφω σπάνια.Πολλοί θα υποθέτετε οτι έχω βρει γκόμενο, δουλειά, καριέρα ή έστω βρε αδερφέ μια σειρά που ν' αξίζει. Λιγοι από εσάς πιστεύετε οτι είμαι με ουροκαθετήρα στην βιβλιοθήκη της σχολής μου και όταν η βιβλιοθηκάριος δεν κοιτάει γράφω και από μια λέξη εξού και αργώ τόσο.

Η αλήθεια είναι , όσο και αν δεν την περιμένατε, ότι πράγματι έχω αφιερωθεί τόσο πολύ στη γνώση που πλέον έχω 15 βαθμούς μυωπία σε κάθε μάτι και διαβάζω με κυάλια. Στις δύσκολες αυτές στιγμές έχω τους πιστούς μου φίλους που έρχονται για κανα μισάωρο κάθε Παρασκευή και μου κρατάνε το χέρι.

Σε αυτους τους φίλους αφιερώνω αυτό το κείμενο.

Βασικά σε μερικούς απο αυτούς.

ΒΑΣΙΚΑ ΑΡΧΙΔΙ ΕΙΡΗΑΝΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΘΑ ΓΡΑΨΩ.

Η Ρίρι (για συντομία) γεννήθηκε πριν 20 μισό χρόνια σε γνωστό -για τις καλλιέργειες και την καρπερότητα του χώματος -χωριό των Χανίων.Απο την πρώτη στιγμή που η νουνά έκανε δώρο στην μικρή Ρίρι το πρώτο της γλειφιτζούρι φάνηκαν τα σπάνια ταλεντα της, τα οποια ολο το χωριό βοηθησε στο να καλλιεργηθούν. Τα χρόνια περνούσαν, η μικρή Ρίρι μεγάλωσε ,έβαλε βυζιά και αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά της, να γευτεί καινούργια πρόσωπα, να γνωρίσει καινούργιες γεύσεις και γιατί όχι να γίνει και αυτή μια αιώνια φοιτήτρια. Κάτι οι Παοκτζήδες, κάτι οι φοιτητές, κάτι που η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του έρωτα, το Παρίσι της ελλάδας, κάτι που είναι είναι και κοντά στα σύνορα, η Ρίρι αποχαιρετώντας ένα ένα όλα τα αγόρια του χωριού, ήρθε στην πόλη που το Μαρούλι παλεύει για την τέχνη.Και ενώ το Μαρούλι, ιδρώνει πάνω απο τον Τσέχωφ , τον Μπέκετ , και τον Σαιξπυρ , η Ρίρι ιδρώνει πάνω απο τον Τάκη, τον Γιάννη, τον καφετζή της γειτονιάς , τον διαχειριστή, τον κομμωτή, τον περιπτερά , την αποκάτω,  4 υποψήφιους δημοτικούς σύμβουλους ( δύο απο την νπολυκατοικία μας) και ένα σωρό άλλους που δεν ήθελαν να προβούν σε περαιτέρω δηλώσεις.

Η Ρίρι σύντομα προσαρμόστηκε στους όχι και τόσο γρήγορους ρυθμούς της Συμπρωτεύουσας, και απέκτησε έναν στενό κύκλο πελατών φίλων. Όμως παρόλο το βαρύ της πρόγραμμα δεν ξέχασε το Μαρούλι που χει χαθεί απο προσώπου γης και καμιά φορά - κυρίως τις Παρασκευές , στα ρεπά της- έρχεται και μου κρατάει το χέρι , που κρατάει το στυλό που τρέμει απο το πολύ το γραψιμο. Η Ρίρι όμως παρόλο που εμφανισιακα μοίαζει με αγνή χωριατοπούλα που το χειρότερο που μπορεί να σου κάνει είναι να σου δέσει την κατσίκα λίγο πιο σφιχτά  και αυτή απο το παράπονο της να κατεβάσει λιγότερο γάλα,από τότε που έμπλεξε με κακές παρέες (φήμες λένε για 17χρονα που καπνίζουν χόρτο και δουλεύουν στην DUREX) έχει αρχίσει μία ζωή, την οποία πληρώνω κυρίως εγώ. Γιατί κυρίες και κύριοι με το που γυρνάω το καλοχτενισμένο γεμάτο γνώσεις κεφάλι μου,η Ρίρι μπαίνει στο Facebook ( που έχω αποκλειστικά για να κλαίγομαι στους καθηγητές μου φυσικά) και μου το κανει Lamebook και απότερο σκοπό μια μέρα να με βάλουν στο Ξύδι και γιατί οχι και στο Star.

ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΟΥ (και των 764 facebook φίλων) ΑΡΧΕΙΟ

       
Καλλιτεχνικές ανησυχίες της Ρίρι.

Ένα στάτους -αληθινή ιστορία της Ρίρι.Στο δημοτικό έχασε τα μισά εγκεφαλικά της κύτταρα σνιφάροντας Uhu ( συνήθεια που έκοψε μαχαίρι μετά απο ένα τραγικό ατύχημα με την μικρή Αννούλα).

Όταν η Ρίρι είχε απογευματινές λιγούρες.

Το ένα απο τα δύο μηνύματα ήτα απο τη Ρίρι, και ήταν μήνυμα πάθους πράγμα που ενισχύει τις υποψίες μου για το οτι με θέλει κολασμένα και τα κάνει όλα αυτά για να τραβήξει τη προσοχή μου.

 Ένα συνηθισμένο απογευμα της Ρίρι.

 Όταν η Ρίρι εμνέυστηκε απο το 9μιση εβδομάδες (αλλά το γιαούρτι της βγήκε ληγμένο).

Όταν η Ρίρι έχασε ένα κηροπήγιο σε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές και ξέσπασε στο δικό μου facebook.

 Η Ρίρι τιμάει τη πατρίδα μας ( το τελευταίο σχόλιο είναι δικό της για να καταλάβετε με τις είδους άτομο έχω να κάνω).

 Η μέρα που οι φίλες μου με είδαν με άλλο μάτι.

Ωπ μισό, αυτό είναι πράγματι δικό μου στάτους.

171 εκατοστά μοντέλο και με λέει στούπα.Και βασικά Ρίρι το στούπα δεν είναι καν λέξη , αγράμματη που ακόμα στέλνει ο μπαμπάς σου λάδι στον δάσκαλο που χες στην πρώτη δημοτικού.

 Όταν η Ρίρι φιλοσοφεί (στο δικό μου λογαριασμό πάντα)

Τουλάχιστον ο μικρός μου αδερφός δεν ήξερε τι σημαίνει ρειβ.

Όταν η Ρίρι έμαθε να βάζει θαυμαστικά.

Όταν άρχισαν όλα. ( ούτε μισό λάικ δεν είχα , σε περίπτωση που αναρωτιέστε).


Έτσι λοιπόν η Ρίρι σε εβδομαδαία πλέον βάση , έχοντας αποκτήσει έναν πολύ θερμό πυρήνα θαυμαστών συνεχίζει ακάθεκτη υπο βροχή like να ρίχνει λάσπη στην εικόνα που με τόσο κόπο, Σαίξπυρ και ιδρώτα έχτισα. Δοκίμασα τα πάντα φίλες και φίλοι.Την απείλησα, την πήρα με το καλό, την πότισα, την τάισα, έπεσα γονατιστή λες και βλέπω την Παναγιά να δακρίζει, της αγόρασα Pretty bra και pretty κολάν αλλά τίποτα. Στο ίδιο μου το σπίτι και θα πρέπει να κάνω log out από το facebook. Αλλα η ζωή Ρίρι είναι μπάφος και γυρίζει

Lettuce answers

  Φίλες και φίλοι, το Φιλοσοφιες ενός Μαρουλιου, σχεδον έχει γινει "Πες το στο Μαρουλι". Στα πλαίσια αυτης της αλλαγης πορειας επειτα απο (ψυχολογικες- θα σε κανω unfollow και τετοια) πιεσεις δημοσιευω το email του Γ. που θελει μια δευτερη, τριτη και γιατι οχι μια τεταρτη γνωμη.Την δικια μου του την είπα ( κυριολεκτικά prive) , αλλα ειπε αφου ειμαι μια διασημοτητα να χρησιμοποιησει και τους αναγνωστες μου:

 πι.ες να θυμαστε οτι ο Γ. θα διαβασεις τις απαντησεις σας.





 Πάλι εδώ, δεν άλλαξαν πολλά από την τελευταία φορά που σου έγραψα.Νόμιζα ότι στο λύκειο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, αλλά ακόμη νοίωθω μόνος, ακόμη δεν έχω αυτοπεποίθηση με τους ανθρώπους γενικότερα, και πως να έχω αφού είμαι άσχημος , απαίσιος , ντροπαλός, δεν έχω στυλ και άλλα πολλά και διάφορα , αλλά κυρίως είμαι κακάσχημος ρε γαμώτο. Δεν είναι καμιά αποκάλυψη , το ξέρω εδώ και χρόνια, αλλά τώρα που για πρώτη φορά θέλω κάποια τόσο πολύ, δεν το αντέχω.

Δεν καταλαβαίνω γιατί μόνο αν είσαι ψηλός και αδύνατος θα δεχτεί να σου μιλήσει φυσιολογικά μια κοπέλα. Και μπορεί αυτή να είναι διαφορετική αλλά σιγά μην ασχοληθεί μαζί μου, αφού δεν ξέρει καν οτι υπάρχω.Και τι να κάνω, να πάω έτσι στο άκυρο και να της πω " Το ξέρω ειμαι άσχημος αλλά κάνε μια καλή πράξη να σώσεις την ψυχή σου";

Και σε ποιόν να τα πω όλα αυτά; Αφού δεν έχω φίλους πραγματικούς μόνο παρέες..Το μόνο που βρήκαν να μου πουν κάποιοι από τη παρέα ήταν να ξεκινήσω γυμναστήριο. Ένας μου δωσε και κάτι σκουπ για να δοκιμάσω. Μήπως το να γίνω ντούκι είναι τελικά η λύση;

Για τον χαρακτήρα μου δεν θέλω να μιλήσω, γιατί πιστεύω οτι στις μέρες μας δεν παίζει ρόλο... Η εμφάνιση μετράει, το στυλ και τα λεφτά που επίσης δεν έχω...

 

Drama queen(s)

Αγαπητό μου κοινό καλησπέρα. Έχουμε να τα πω πούμε καιρό, το ξέρω, αλλά τα παράπονα σας στο υπέροχο πρόγραμμα της εξεταστικής το οποίο αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του : δυο μαθήματα στις 10 του μήνα, δυο στις 11, και άλλο ένα στις 12. Ναι, ναι εννοείται ότι όλον αυτόν τον καιρό που δεν έγραφα, διάβαζα πυρετωδώς για την εξεταστική. Όχι σοβαρά. Την καημένη μου την συγκάτοικο να ρωτήσετε που μιάμιση βδομάδα ανέβαινε τον Γολγοθά με τον Σταυρό στην πλάτη , και είναι και 45 κιλά άνθρωπος.Μιάμιση βδομάδα αγαπητά μου παιδιά είχα να κάνω μπάνιο. Το μαλλί, όπου τ' άφηνες εκεί καθότανε, λες και το έβαλες τιμωρία. Άσε το λάδι. Τόσα χρόνια έχουμε ελιές τέτοια παραγωγή ποτές μας δεν ξαναείδαμε. Και να σέρνομαι από τον έναν καναπέ στον άλλον με το λαπτοπ στο χέρι, και όλο να παραπονιέμαι σε όλον τον κόσμο για το πόσο διάβασμα έχω να ρίξω.Και δωσ'του τα ντελίβερι απ'εξω , και να τες οι πίτσες, να τες οι κρέπες να μαι και γω απο 56 κιλά μοντέλο ,  58 κιλά μοσχάρα. Ας αφήσουμε όμως κείνες τις μαύρες μέρες που με βρίσκαν τα ξημερώματα αγκαλιά με ενα βιβλίο στο τραπέζι και και ας έρθουμε στο χθες , που εμαθα οτι πέρασα το πρωτο μου μαθημα με 10. Περιττο να σας πω οτι τετοιο βαθμο εχω να δω απο το δημοτικο. Ενταξει και απο το τεστ χημειας στην δευτερα λυκειου. Φημες θελουν μαλιστα να επαναληφθηκαν τα γεγονοτα του '91 στην Κρητη.

Συντομην ιστορικην αναδρομην: 18 Σεπτεμβριου 1991. Γεννηση Μαρουλιου. Πρωτο εγγονι στην οικογενεια. Ο θειος , άνθρωπος ευαισθητος και ευκολοσυγκινητος ριχνει δυο μπαλωθιες για το καλο, πετυχαινει τα συρματα της Δεη, δυο μερες το χωριο χωρις ρευμα.Σ' αλλους ερχονται οι νεραιδες και φερνουν ευχες και χαρισματα, σε εμενα ενα ολοκληρο χωριο μου μοιρασε χριστοπαναγιες.

Οπως και να χει, δεν ειμαστε εδω για να μιλησουμε για εμενα αλλα.. ενταξει για εμενα θα μιλησουμε. Ημουνα που λετε στη σχολη, να δω μια παρασταση - διπλωματικη συμφοιτητριας (ναι οι συμφοιτητες ΜΟΥ αρχισαν να παιρνουν πτυχιο , αλλα αυτο ειναι ενα θεμα για το οποιο θα σας κλαφτω μια αλλη φορα). Ημουνα που λετε εκει, στις σκαλες πριν μπω στην αιθουσα, και εκει που ημουν απλα ο εαυτος μου, μου πεφτουν κατω τα ψηλα απο την τσεπη. Γυρναει ολος ο κοσμος, επειδη εννοειται οτι ηταν νομισματα και αρχισαν να κατρακυλανε, καποιος τα μαζευει και μου τα δινει. Πτοουμαι εγω; Εννοειται πως οχι. Τρια λεπτα μετα μου ξαναπεφτουν.Προσπαθω να ημεμησω τον εαυτο μου, να τον πεισω οτι δεν εγινα αρκετα ρεζιλι, μαζευω τα λεφτα και καθομαι να κλωσησω τα αυγα μου. Αλλα σιγα μην τελειωνε το μαρτυριο εκει. Μισο λεπτο μετα, σειρα ειχε το κινητο μου που ζηλεψε την δοξα των προαναφερθεντων. Γυρναει ο διπλανος μου λεει
" Κινητα, λεφτα, ξανα λεφτα, τι εισαι συ παιδακι μου;", και του απανταω και γω επειδη ειμαι χιουμοριστας απο τους λιγους " Ειναι που τα εχω πολλα ρε συ και δεν χωρανε στην τσεπη μου".

Παυση.

"Με ειπες ρε;"  μου λεει και σαν να μην εφτανε αυτο για να μου φτιαξει το βραδυ, ακουω απο διπλα τη φιλη του να λεει "συγνωμη αυτη σε ειπε ρε;".

Ωπα, Ωπα.Μισο λεπτο αφωνα πληθη. Το ξερω οτι δεν τον αποκαλεσα και ολοφωτο αγγελο, αλλα νταξ υπερβολη. Τετοιος πανικος για "κακια λεξη¨ δεν εγινε ουτε οταν ημουν 7 και ειπα την λεξη πουτανα στον μπαμπα μου την κρισιμη ωρα που κρατουσε γκασμα και εσκαβε τον κηπο μας, Τωρα που το σκεφτομαι καλυτερη αντιδραση ειχε ο μπαμπας μου απο αυτη, που εκανε σαν να της εξυσα το κερι απο τον ακουστικο πορο με μαχαιρι, Ισα μωρη πριγκιπεσσα, εκει στο Μπακιγχαμ τι λετε οταν κουτουλατε το μικρο σας δαχτυλακι στα χρυσα τραπεζακια;

Και δεν μπορω να καταλαβω επισης αυτο το πραμα που παει καποιος θεατρο και πρεπει να μεταμορφωθει. Ρε παιδια, αυτο ειναι δουλεια των ηθοποιων. Εσυ πας για να κατσεις το κωλαρακι σου σχεδον για δυο ωρες σε μια -πιθανοτατα αβολη- θεση και να τους ΔΕΙΣ!! Το ξερω οτι ειναι το αντικειμενο σπουδων μου και οτι ισως να το εχω απομυθοποιησει τελειως , αλλα μεταξυ μας ετσι, η γουνα και το μαυρο κραγιον, μηπως ειναι υπερβολη; μηπως; Μηπως μαζι με την γουνα να αφηναμε και το καλαμι στο σπιτι ; ε; μηπως ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ; Oχι οτι με πληγωσατε πολυ αλλα ημουν μια ευγενικη κοτα και δεν σας το πα εκεινη την στιγμη , οποτε τωρα κλαιγομαι στα ιντερνετς και το παιζω ο χιουμοριστας εκδικητης που κρυβεται πισω απο ενα λαχανο, οχι , οχι ουτε καν, οποιος το σκεφτηκε αυτο ειναι κακουλης.

Ετσι για το τελος, επειδη πολυ ασχοληθηκαμε με εσας ζευγαρι που η τυπισσα ειναι ψηλοτερη απο τον τυπακο και ειδε παρασταση στο τμημα θεατρου αρχες φλεβαρη, το ρε δεν ειναι βρισια, εκτος και αν συνοδευεται απο μια πραγματικη βρισια. Για παραδειγμα το ρε συ, δεν ειναι βρισια.Το ρε αρχιδι ειναι. Επισης η εκδικηση μου δεν θα ειναι κοινη, κατινιστικη (βλεπε αφισες με την φατσα σας τυπου Εμμανουελα Αγγουρακη σε ολη τη θεσσαλονικη) αλλα καλλιτεχνικη. Ηδη εχω οραματιστει ενα τυπου In your face theater εργο, οπου μαλλον κορακια θα σας τρωνε τα ματια, αφου σας εχουν βιασει αλογα.

2014

Μερικοι απο σας πιστευετε οτι ο τιτλος ειναι συμβολικος και οτι θα σας πω παλι κατι που κατεβασε η κουτρα μου ενω επαιζα στο μπανιο με τα παπακια μου.Αλλοι παλι, πιστευετε οτι ειναι ασχετος ,γιατι (με) ξερετε οτι το αμεσως χειροτερο μου απο το να βαζω τιτλους σε κειμενα, ειναι να βαζω τονους σε κειμενα. Ολοι κανατε λαθος. Ο τιτλος τα λεει ολα γι'αυτο και αυτη τη φορα, ηταν το πρωτο που εγραψα.Ναι αργησα λιγο, το ξερω, αλλα το σπιτι μας ειναι κρυμμενο πισω απο ενα τεραστιο πευκο και δε το βρισκουν τα παιδακια να μας πουν τα αρχιμηνια και τα γνωστα, οποτε τωρα πηρα πρεφα, οτι αλλος ενας χρονος περασε χωρις να χασω ουτε ενα γραμμαριο.

Το 2014 μπηκε δυναμικα ... στο στομαχι μου κυριες και κυριοι. Αλλα οχι, μην φτασουμε ακομη στην κτηνωδια του χριστουγεννιατικου δειπνου ας δουμε το συγκλονιστικο πριν.
23:30 Το μαρουλι κοιμαται.
23:45 Το μαρουλι κοιμαται.
23:50 Το μαρουλι κοιμαται παρα τις απεγνωσμενες προσπαθειες την οικογενειας να κανουν οσο το  δυνατον περισσοτερη φασαρια μπορουν.
23:56 Ανοιγω με δυσκολια το ενα ματι. Με βγαζουν εξω στο μπαλκονι να δω τα πυροτεχνηματα (δεν εχω βουληση κοιμαμαι ακομη). Περναω ωραια, χρωματα στον ουρανο ,μουσικες, φιλια απο την φαμιλια και ευχες, μεχρι που συνειδητοποιω οτι φοραω καλοκαιρινα και εξω εχει 7 βαθμους.Παω να μπω μεσα. Ωπ χωρις να ακουσω τα καλασνικοφ;
Και μετα αφου γλιτωσαμε τα κρυοπαγηματα,μετα απο τις απαραιτητες μακαβριες δηλωσεις μου (γιατι καθε χρονο ανακαλυπτω μια καινουργια ασθενεια χαρη στο google την οποια και νομιζω οτι εχω ), εχουμε προβολη του πρωτου επεισοδιου απο τις Οικογενειακες Ιστοριες για το 2014 με τιτλο
"4 Ατομα Ενα Γουρουνι".

Αν και ανασαινω με δυσκολια, 2 ωρες μετα, τσουπ να μαι εκει κατω αριστερα να πινω βοτκες και να μπανιζω ενα πιπινι που πιθανοτατα εχει αποφυλακιστει λιγες μερες πριν. Η γλιτωσε απο φονικη επιθεση λυσσασμενων σκυλιων δεν ειμαι ακομα σιγουρη. Και εκει που ειμαι ετοιμη να ανοιξω τα φτερα μου για το επομενο μπαρ τσουπ, νεαρος αγνωστων λοιπων στοιχειων ερχεται να χειροκροτησει την ομορφια μου. Την χειροκροταει, μου φιλαει τα χερια τα ποδια, και μου ανακοινωνει οτι θα γινω γυναικα του, γιατι τον εχω τρελανει, και οτι θα με παρει στην Πορτογαλια να σπειρουμε πορτογαλακια. Σαν μια σωστη κυρια μου ειμαι, ριχνω χυλοπιτα πασπαλισμενη με γκλιτερ ( οτι προτιμω τα κοριτσια) για να παει ευκολα κατω και φευγω.

Αυτη ηταν η πρωτη γαματη αποφαση για την νεα χρονια, γιατι εννοειται οτι ο τυπος με ακολουθουσε φωναζοντας το ονομα μου, ακολουθωντας με σε τουαλετες, και γενικοτερα κανοντας οτι μπορει για να με εκνευρισει  ενω δε παρελειψε να κατσει σε ενα τραπεζι μονος του, απεναντι ακριβως απο εμενα και την παρεα μου, και να με κοιταει ολο το βραδυ με νοημα στα ματια.
Ενταξει ισως και λιγο πιο κατω. Περιττο να αναφερω οτι ακομα δεχομαι σχολια, που ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ ετσι;

Αλλα σταματαει η πολυποικιλη ερωτικη ζωη του Μαρουλιου εδω; Οχι φυσικα. Κατι λειπει απο αυτην την βραδια.Α ναι μαλλον θα ειναι το πιπινι, που ερχεται απειλητικα προς το μερος μου με βλεμμα "θασουγαμησωτομυαλο".Και δωστου γελακια με το πιπινι, και δωστου σφηνακια με το πιπινι, και αρχιζω και σκεφτομαι οτι μπερδεψα τις γιορτες και εχουμε Πασχα λιγο πριν το Χριστος Ανεστη, δωστου να κλαιω στον μπαρμαν γιατι το πιπινι θα το ξαναδω μονο με τη βοηθεια της Νικολουλη. Η εστω του Παμε Πακετο.

μικρο πι.ες γιατι τωρα μου ρθε
 Εσυ αγνωστε ψηλε μουσατε, μου με εβγαλες φωτο σε γνωστο μπαρ των Χανιων που ξεκιναει απο 2 και τελειωνει σε ξ, οταν ειπες οτι τη θες για προσωπικη χρηση εννοουσες να τη βαλεις σε κανα αλμπουμ ε; ε;


Λενε οτι , ο,τι κανεις την πρωτη μερα του χρονου,θα το κανεις για ολη τη χρονια.
Παρολο που μου το χει πει η γιαγια μου, η μαμα μου, οι φιλοι μου και μια διαφημιση, εγω δε τα πιστευα, λεω πιπες λενε σαν τοτε που μου λεγανε οτι τα παραπανω μου κιλα θα τα παρω σε υψος.
Και ξημερωνει κυριες και κυριοι η επομενη μερα (2 ωρες μετα που κοιμηθηκα) και μαντεψτε τι περιελαμβανε: φαγητο , λιγο φαγητο ακομα, και για επιδορπιο πολυ φαγητο,εναν πορτογαλο που εμφανιστηκε στο μπαρ που ημουν , και εκατσε απεναντι μου ακριβως κανοντας με να νιωσω πολυ ανετα, και λιγη ωρα μετα, ακριβως διπλα πισω μου εκατσε το αγνοουμενο τεκνο, μαζι με αιθερια υπαρξη. Τρομαξα φιλες και φιλοι και δε ξαναβγηκα. Πολυ φοβαμαι οτι αν συνεχισουσε ετσι το '15 θα με βρει , ειτε 520 κιλα, ειτε με καταθλιψη απο τις πολλες χυλοπιτες η στη καλυτερη με κουτσουβελo αγκαλια καπου στην Πορτογαλια.



Η δικη σας αρχη του '14 πως ηταν αληθεια;







πι.ες ξερετε ηδη πως εχετε τις καλυτερες ευχες μου για το νεο ετος, δεν θελω να πιασω τωρα υγειες,ευτυχιες,αγαπες,δημιουργικοτητες,καιτουχρονουδιπλες,γιατι  ξερετε δεν μου αρεσουν οι φλυαριες

Sweet dreams are made of beer

Eιχαμε που λετε μια εργασια στη σχολη, ξερετε απο αυτες τις ομαδικες που δουλευουν οι μισοι, και οι αλλοι μισοι διαλεγουν την γραμματοσειρα στο power point που θα κανουν οι πρωτοι; Α να μπραβο, τετοια. Εγω που λετε ανελαβα το πιο δυσκολο και απαιτητικο κομματι της εργασιας, ενα κομματι που χρειαζεται δυο ωμους γυμνασμενους και σκληρους σαν του δικους μου, για να ανεβουμε τον γολγοθα του δεκα : επρεπε λοιπον να κατεβασω 3 ολοκληρα βιντεακια απο το youtube. Και μαθαινω σαστισμενες κυριες και αδιαφοροι κυριοι, οτι μπορω να τα κατεβασω βαζοντας πανω στη διευθυνση ενα απλο ss αναμεσα στο www και το youtube.
Περιττο να σας πω οτι εγινε χαμος στο σπιτικο μας, εγω να πεφτω απο τα συννεφα, η συγκατοικος μου να προσπαθει να με σηκωσει σαστισμενη και αυτη απο το βαρος των γνωσεων, ιαχες, επιφωνηματα, το να τα αλλο, ωσπου χιλια ζορια και 15 λεπτα μετα, τα καταφερνουμε.Παμε που λετε στη σχολη, ξεκιναμε και προβολη και






κλαπ κλαπ κλαπ.



Αυτη που λετε, ηταν η πιο συγκλονιστικη στιγμη της εβδομαδος, γιατι εφτασα αγαπητοι αναγνωστες , να ειμαι 22 χρονων πιπινι, και να μαι κλεισμενη μεσα στο σπιτι, αγκαλια με την κουβερτα, προσπαθωντας το μισο βραδυ να τα περασω τη κλωστη στη βελονα, και το αλλο μισο ακουγοντας Βεμπω.

Ωπα αγαπητε αναγνωστη, μη κανουμε 2 παραγραφους και ενα βιντεο απο το youtube προλογο αμεσως να βαρεθεις. Μπορει τη μερα να ειμαι η γιαγια που βριζεις στα αστικα, αλλα τα βραδια μεταμορφωνομαι σε Θεοπουλα.Και εφτασα μεσω Αλασκας στο ψητο που κρυωσε : κανω ονειρα, αγαπητοι φιλοι, αλλα τι ονειρα..

1.Οτι ταξιδευω και κατι παει στραβα. Το τι αναμονη εχω τρενα στα εξωτερικα δεν περιγραφεται. Το τι τρεξιμο ριχνω καθε βραδυ για να μην χασω το αεροπλανο, και το τι ωτοστοπ εχω κανει γιατι ο γκομενος που ακολουθω μου την εχει δει Γκιουλιβερ, ας μην σας το πω και κουραστειτε. Ασε το αλλο που κλεινω στην αρχη λαθος εισιτηρια, και ολο το υπολοιπο βραδυ με βριζω και μου πεφτει η αυτοπεποιθηση και αντε να τη σηκωσω μετα

2. Σαιξπυρ χωρις το σαιξ. Ψεμματα ειπα ρε για να μην καρφωθω, μην μασατε, το σεξ εννοουσα.Καθε βραδυ και με αλλον ρε σεις.  Και δε το φχαριστιεμαι και καθε φορα. Δηλαδη κατσε, και ειναι δικο μου το ονειρο, και δε περναω και καλα;Ασε που ξυπναω αναμαλλιασμενη με αναψοκοκκινισμενα μαγουλα, και αντε μετα να τους πεισω ολους οτι εχεις παρει το δρομο του θεου

3.Ευγενικοι αστυνομικοι. Προκειται για ενα κλασικο αλλα παραλληλα συνδιαστικο ονειρο του τελευταιο μηνα. Εκει που ειμαι εγω απλα πανεμορφη, ερχεται ενας ευγενικος αστυνομικος που ευγενικα με προειδοποιει οτι θα ακολουθησουν σκηνες απο το προηγουμενο ονειρο, και γω τρεχω στα λιβαδεια, μπας και γινει το θαυμα που γινε και στον Forrest τον Gump, και τη γλιτωσω.Γενικα, εχω βασιμες υποψιες οτι γι'αυτο το ονειρο ευθυνεται ο γειτονας μου, που τα μεσημερια ακουει Nivo.

Bonus Με τον φοβο οτι με διαβαζει η Κατια η Ζυγουλη σας λεω το τελευταιο ονειρο που μπορει να μην ειναι καθημερινο της απογευματινης ζωνης, αλλα ειναι απο αυτα της prime time του Σαββατου: Ο Σακης Ρουβας αποφασιζει οτι εγω ειμαι η γυναικα της ζωης του,και με παει βολτα με την λιμο του ενω με ταιζει σταφυλια και μου τραγουδαει το Ολα καλα.

Τωρα που το θυμηθηκα, Σακη, δε φτανει που ερχεσαι στα Χανια 100 μετρα απο το σπιτι μου και δε λες τιποτα, δε φτανει που δε μου απαντας, δεν διαβαζεις καν τα μηνυματα μου ρε;

Απαντα μου  θα φαρμακωθω και θα χασει η ελλαδα μια πιθανοτητα να γιορτασει ενα Πουλιτζερ,



p.s δεν πιστευω να νομιζετε οτι το εχω γραψει το κειμενο απο νοεμβρη, αλλα ξεχασα να το ανεβασω ε;