Δεν ξέρω γιατί γράφω εδώ. Ίσως γιατί ξέρω ότι κανείς πλέον δεν τα διαβάζει. Ίσως γιατί ελπίζω ότι είσαι το ίδιο παρανοϊκός με εμένα και έχεις ψάξει κάθε τι που έχω ακουμπήσει στο ίντερνετ οπότε κάπως μαγικά οδηγήθηκες σε τούτες τις γραμμές και χαμογελάς (ή τηλεφωνείς σε δικηγόρο για περιοριστικά). Ίσως βέβαια φταίει ότι έσπασα το πόδι μου, και δεν μπορώ καν να κλάψω την μοίρα μου χωρίς βοήθεια οπότε δεν μπορώ να γράψω στο καλά κρυμμένο μου ημερολόγιο. Χάρη στο φαινόμενο της πεταλούδας και τον Δήμο Θεσσαλονίκης με τα καλοδιατηρημένα πεζοδρόμια ήρθε η ώρα αγαπητέ αναγνώστη να μάθεις την συνέχεια ετούτου του κειμένου.Όχι όχι αγαπητέ αναγνώστη, δεν απευθύνομαι σε κάποιον συγκεκριμένα, τι με πέρασες για καμιά κακόμοιρη που ενώ είναι με τον ένα πόδι στον τάφο (ήθελα να κάνω αυτό το λογοπαίγνιον από την ώρα που μου χτίσανε τον γύψο) σκέφτεται μόνον τον πούτσο; Ποια εγώ; Jamais.
Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία, συγχώρεσε με, όπως παρατήρησες από τον τίτλο δεν μου αρέσει να γράφω νηφάλια, μα τώρα μόνο έτσι μπορεί να γίνει. Έτσι γίνεται πάντοτε με εσένα άλλωστε. Δεν στο έχω πει, αλλά είσαι ο πρώτος που με ακούμπησε ποτέ ενώ ήμουν νηφάλια. Ήταν σημαντικό να είμαι μαζί σου έτσι, γιατί πως αλλιώς θα μπορούσα να συγκρατήσω την κάθε λεπτομέρεια; Θα θες να μάθεις τι θέλουν οι γυναίκες, μα είμαι σίγουρη πως έχεις συναντήσει περισσότερες από εμένα.
Είμαι άπληστη. Είμαι αχόρταγη . Είμαστε αχόρταγες αλλά όχι με τον τρόπο που ελπίζεις. Δε θέλουμε μόνον τα γεννητικά όργανα. Σας θέλουμε ολόκληρους. Σε θέλω ολόκληρο. Δεν είμαι παιδί, για να μου μάθεις να μοιράζομαι τα παιχνίδια μου. Κάποιος τρελός είπε ότι η ζήλια είναι δείγμα ότι βαριέσαι. Φοβάμαι πως δεν έμαθα από αυτόν την αλήθεια.
Είμαι μισή. Είμαστε μισές. Μας έμαθαν πως κάποιος άλλος θα έρθει να μας γεμίσει, και αυτό περιμένουμε από σένα.Περιμένουμε αυτό που πλάσαμε περιμένοντας. Περιμένω να μου μάθεις πως να σκέφτομαι όπως εσύ, για να με γεμίζω χωρίς βοήθεια.
Είμαι ερωτευμένη. Πόσο χαζή ακούγεται αυτή η λέξη και όχι μόνον την χρησιμοποιώ αλλά εύχομαι να την διαβάζεις εσύ αυτήν την στιγμή.
-Σε θέλω.
Είναι παγίδα ξέρεις. Νομίζεις ότι είναι η καύλα που με ωθεί, μα είναι κάτι παραπάνω. Και εσύ δεν το καταλαβαίνεις γιατί μέχρι εκεί έχεις φτάσει, και πέφτεις στην καλοφτιαγμένη μου φάκα. Νομίζεις ότι όλα περιστρέφονται γύρω από το πούτσο σου, μα τελικά αφορά ένα δικό μου όργανο. Και λες αυτό που θέλω να ακούσω
-Και εγώ.
Οι γυναίκες πριν γίνουν γυναίκες θα πέθαιναν γι'αυτή τη στιγμή. Μα μετά; Τι γίνεται μετά; Όταν καταπιείς τόσο σπέρμα, που αντικαθιστά το εγκεφαλονωτιαίο σου υγρό, όταν το σύμπαν διαβάζει την κάθε σου επιθυμία, και σαν άλλος Σεφερλής σε κάνει θεατή μιας κακιάς κωμωδίας, όταν κάθε λέξη που είχες γράψει πριν τρία χρόνια είναι η καθημερινότητα, μα και πάλι έχεις την ανάγκη να αλλάξεις κάθε γαμημένη σειρά από αυτό το κείμενο γιατί δεν θέλεις να ψάχνεις μόνο την δική του σάρκα, δε θες να υπάρχει πάντα στην φωτογραφία, δεν θες να ακουμπάει το μυαλό σου, Δεν θες να γράφεις γι' αυτόν ένα κείμενο ενώ ξέρεις ότι ποτέ δεν θα γνοιαστεί αρκετά για να φτάσει μέχρι αυτήν την λέξη.
Είχα πει πως "παλιότερα θα σε έβριζα μα τώρα σε ευχαριστώ" , όπως στο γυμνάσιο που έπιασαν εκείνη την κοπέλα να παίρνει πίπες στις τουαλέτες και είχα πει πως εγώ θα πάρω μόνον αν παντρευτώ και αν. Μα κοίτα με τώρα: με θες μόνον γι'αυτό και εγώ δε μπορώ καν να σε μισήσω περισσότερο από εμένα.
Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία, συγχώρεσε με, όπως παρατήρησες από τον τίτλο δεν μου αρέσει να γράφω νηφάλια, μα τώρα μόνο έτσι μπορεί να γίνει. Έτσι γίνεται πάντοτε με εσένα άλλωστε. Δεν στο έχω πει, αλλά είσαι ο πρώτος που με ακούμπησε ποτέ ενώ ήμουν νηφάλια. Ήταν σημαντικό να είμαι μαζί σου έτσι, γιατί πως αλλιώς θα μπορούσα να συγκρατήσω την κάθε λεπτομέρεια; Θα θες να μάθεις τι θέλουν οι γυναίκες, μα είμαι σίγουρη πως έχεις συναντήσει περισσότερες από εμένα.
Είμαι άπληστη. Είμαι αχόρταγη . Είμαστε αχόρταγες αλλά όχι με τον τρόπο που ελπίζεις. Δε θέλουμε μόνον τα γεννητικά όργανα. Σας θέλουμε ολόκληρους. Σε θέλω ολόκληρο. Δεν είμαι παιδί, για να μου μάθεις να μοιράζομαι τα παιχνίδια μου. Κάποιος τρελός είπε ότι η ζήλια είναι δείγμα ότι βαριέσαι. Φοβάμαι πως δεν έμαθα από αυτόν την αλήθεια.
Είμαι μισή. Είμαστε μισές. Μας έμαθαν πως κάποιος άλλος θα έρθει να μας γεμίσει, και αυτό περιμένουμε από σένα.Περιμένουμε αυτό που πλάσαμε περιμένοντας. Περιμένω να μου μάθεις πως να σκέφτομαι όπως εσύ, για να με γεμίζω χωρίς βοήθεια.
Είμαι ερωτευμένη. Πόσο χαζή ακούγεται αυτή η λέξη και όχι μόνον την χρησιμοποιώ αλλά εύχομαι να την διαβάζεις εσύ αυτήν την στιγμή.
-Σε θέλω.
Είναι παγίδα ξέρεις. Νομίζεις ότι είναι η καύλα που με ωθεί, μα είναι κάτι παραπάνω. Και εσύ δεν το καταλαβαίνεις γιατί μέχρι εκεί έχεις φτάσει, και πέφτεις στην καλοφτιαγμένη μου φάκα. Νομίζεις ότι όλα περιστρέφονται γύρω από το πούτσο σου, μα τελικά αφορά ένα δικό μου όργανο. Και λες αυτό που θέλω να ακούσω
-Και εγώ.
Οι γυναίκες πριν γίνουν γυναίκες θα πέθαιναν γι'αυτή τη στιγμή. Μα μετά; Τι γίνεται μετά; Όταν καταπιείς τόσο σπέρμα, που αντικαθιστά το εγκεφαλονωτιαίο σου υγρό, όταν το σύμπαν διαβάζει την κάθε σου επιθυμία, και σαν άλλος Σεφερλής σε κάνει θεατή μιας κακιάς κωμωδίας, όταν κάθε λέξη που είχες γράψει πριν τρία χρόνια είναι η καθημερινότητα, μα και πάλι έχεις την ανάγκη να αλλάξεις κάθε γαμημένη σειρά από αυτό το κείμενο γιατί δεν θέλεις να ψάχνεις μόνο την δική του σάρκα, δε θες να υπάρχει πάντα στην φωτογραφία, δεν θες να ακουμπάει το μυαλό σου, Δεν θες να γράφεις γι' αυτόν ένα κείμενο ενώ ξέρεις ότι ποτέ δεν θα γνοιαστεί αρκετά για να φτάσει μέχρι αυτήν την λέξη.
Είχα πει πως "παλιότερα θα σε έβριζα μα τώρα σε ευχαριστώ" , όπως στο γυμνάσιο που έπιασαν εκείνη την κοπέλα να παίρνει πίπες στις τουαλέτες και είχα πει πως εγώ θα πάρω μόνον αν παντρευτώ και αν. Μα κοίτα με τώρα: με θες μόνον γι'αυτό και εγώ δε μπορώ καν να σε μισήσω περισσότερο από εμένα.
