I Feel Good.

Και εκει που κοιμαμαι - το ενα πόδι στην ανατολη, το αλλο στην δυση, το δεξι χερι γλυφει το πατωμα και το αριστερο χαιδευει τα μουσια του θεου-, οι ακτινες του ηλιου με στραβώνουν οποτε αναγκαζομαι να ξυπνησω για να διαολοστειλω οτι υπαρχει σε ακτινα 20 μετρων.

ΑΡΓΚΚΚ (αγαπημενος βρυχηθμος ).

Κουρτινες; Οχι αγαπητε την γνωριζω αυτην την λεξη.Μαλιστα εχω στην κατοχη μου κατι τετοιες πολυχρωμες πορτοκαλοκοκκινες γιατι ειμαι και αλανιαρα.Το μονο προβλημα ειναι οτι ξεχναω να τις σύρω ρε φιλε και με παιρνει ματι ολη η γειτονια. Και ενταξει τις ξεχνας μια,δυο τρεις φορες, και λες 'δεν παει στο διαολο, εκανα ενα παππου χαρουμενο σημερα.".Τι γινεται ομως οταν ξεχνας να τις κλεισεις εναμιση χρονο συνεχόμενα;

Εχω φτασει σε σημειο να φανταζομαι οτι οι απεναντι μου συντονιζονται καθε βραδυ με ποπκορν, ενα μπουκαλι κρασι και καλη παρεα, και να "απολαμβανουν" το θεαμα.Τωρα το κατα ποσο απολαμβανεις μια ημιτρελη μπαζολα παρ'ολιγον μοντελα, να βαζει την κλαρωτή πιτζαμα που εκλεψε απο την γιαγια της για να παει για υπνο, ειναι σχετικό με το ποσο ανωμαλος εισαι. . Πάντως δεν θα εκπλαγω αν καποια μερα με σταματησει καποιος στην γειτονια και μου πει " Συγχαρητήρια, εδω και εναμιση χρονο μου φτιαχνεις τα βράδια.Το τι γελιο ριχνω δεν περιγραφεται".

Και τώρα ενα μικρο κιτ-κατ γιατί παω να αρμεξω την αγελαδα μας.

BREAKFAST TIME.

Που λετε, εγω ξεκινησα να τα γραφω ολα αυτα, για να καταληξω στο ονειρο που ειδα γιατι :

• πολυ με προβληματισε.
• σπανια θυμαμαι τι βλεπω στον υπνο μου, να μην το χαρω;
• ηθελα να υπαρχει στα πρακτικα αυτη η ιστορικη στιγμη.
• μηπως εχει καποιος απο σας ονειροκριτη και μου το εξηγησει.

Το ονειρο:

Ημανε που λετε στην πρωτευουσα , τσαρκα, και περπατάω καμαρωτή- καμαρωτή οπως παντα, κοιτώντας με το υφος χαμενου χωριατοπαιδου που μολις κατεβηκε απο τα βουνα τσι Κρητης, ακομα και τους καδους ανακύκλωσης.

-καλα ε μιλαμε αυτο το ονειρο αγγιζει την πραγματικοτητα-Εκει λοιπον που περπαταω μασουλώντας το δεκατιανό των θεών του Ολύμπου , του οποιου η γήινη ονομασια ειναι κουλουρι , βλεπω ισiα μπροστα μου τον Παγκαλο, αγερωχο, με την μουσταρδι γραβατα του,με τα κιλα του, τον χαρτοφυλακα του , να περπαταει σε μια διαβαση.

Αμεσως μεταμορφώνομαι σε λέοντα που μπάνισε το θύμα του, αφήνω την παρεα μου και τον παιρνω ξωπισω.

- αλλάζω παραγραφο για να κρατησω την αγωνια σας-

Τον πετυχαινω σταματημενο σε κατι σαν σταση, σαν πλατεια , σαν...Δεν εχει σημασία τι είναι. Σημασία εχει οτι ειναι σταματημενος και μασουλαει ενα...ενα.. ΚΟΥΛΟΥΡΙ.

ΥΒΡΙΣ.

Εξοργίζομαι ακόμα πιο πολύ.Τον σταματάω με τολμη που θα θαυμαζε και ο Ηρακλης , και τον αρχιζω -οχι σε μπινελικια (γιατι ειμαι και ευγενέστατη κορασιδα)- αλλα σε κατηγορω, και παραπονα και γενικα χωσιμο που θα του εκανε καθε ελληνιδα νοικοκυρά.

Και τωρα καποιες ατακες που απο οτι θυμάμαι του είπα-μην ξεχάσετε να με χειροκροτήσετε στο τέλος- :

"Πάγκαλε , ε Πάγκαλε, γιατι δεν γυρνάς;"

"Καλά ρε , κουλουρι τρως μπαγλαμα;"

"Χαίρεσαι τωρα που μας καταντησατε ετσι;"

"Σου αρεσει που εισαι το σκυλακι της Ε.Ε?"

"Τα παιδιά σου ρε, ειναι υπερήφανα για σενα;"

"Αυτη ειναι η χωρα που θα παραδωσεις ;"

"Καλα και τα εισιτήρια του ΟΣΕ γιατι τα ακριβύνατε ρε?" (ασχετος προσωπικος καημός)

"Αντε και γαμήσου ρε. Αλλα οχι ρε αυτο είναι και ευχη, αγαμητος να μεινεις."

"Κλαις ρε κροκόδειλε;"

"Εχε χαρη που δεν θελω να ξοδεψω το σαλιο μου πανω σου ρε".

-Ωπα, Ωπα κατι σου λειπει απο το σκηνικο ε;-

Και όμως εδω ειναι. Να τα λοιπον και τα αγορια με τα μπλε, που με σηκωνουν 5 εκατοστα απο το εδαφος και με πανε σηκωτή εις το περιπολικον, και δεν εχω καν προλαβει να φαω το κουλουρι μου. Προλαβα ομως και αρπαξα εκα 20λεπτο απο την τσεπη του Παγκαλου.Ναι το ξερω ειμαι γαματη.

Που λετε αυτο το ονειρο με γεμισε αποριες:

• Γιατι συγκεκριμενα τον Παγκαλο; Μηπως τον ποθώ κολασμενα;
• Μηπως εχω αρχισει και αποκταω εμμονη με τα κουλουρια;
• Γιατι ο Παγκαλος κυκλοφορει μονος του στο κεντρο της Πρωτευουσας;
• Εχει ο παγκαλος παιδια;
• Γιατι αρπαξα μονο ενα 20λεπτο απο την τσεπη του; Πτωχεύσανε και οι πολιτικοι;

Πέραν απο την πλάκα, παρατηρησατε και εσεις μια κοινωνικοπολιτική οργη ε;

Μικρη φανταζομουν οτι οταν βλέπουμε καποιον στο ονειρο μας, ισως συντονιζόμαστε -αν εκεινη την ωρα κοιμαται και αυτος-, και μας βλεπει , τυπου βλεπουμε το ιδιο ονειρο λες και ειναι σειρα.Ελπιζω αυτο να μην ανηκει μονο στην φαντασια μου, και ο Παγκαλος το βραδυ να ακουσε την οργη μου, και να μαζεψε το κουλουρι μου, που το αφησα πανω στον χαρτοφυλακα του.

Τελος, ίσως να εχετε παρατηρησει, οτι δεν εχω γραψει κατι καθαρά,σχετικα με την πολιτικη μου αποψη.Αυτο συμβαινει γιατι α) δεν την εχω ξεκαθαρισει ακομα μεσα στο μυαλο μου, και β) υπάρχουν πολυ πιο ενημερωμένοι και κατασταλαγμένοι άνθρωποι να σας μιλησουν για πολιτικη. Εγω για ενα ειμαι σιγουρη, και θα το πω με αυτην την εικονα.

Καλημερα σας!