Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Drama queen(s)

Αγαπητό μου κοινό καλησπέρα. Έχουμε να τα πω πούμε καιρό, το ξέρω, αλλά τα παράπονα σας στο υπέροχο πρόγραμμα της εξεταστικής το οποίο αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του : δυο μαθήματα στις 10 του μήνα, δυο στις 11, και άλλο ένα στις 12. Ναι, ναι εννοείται ότι όλον αυτόν τον καιρό που δεν έγραφα, διάβαζα πυρετωδώς για την εξεταστική. Όχι σοβαρά. Την καημένη μου την συγκάτοικο να ρωτήσετε που μιάμιση βδομάδα ανέβαινε τον Γολγοθά με τον Σταυρό στην πλάτη , και είναι και 45 κιλά άνθρωπος.Μιάμιση βδομάδα αγαπητά μου παιδιά είχα να κάνω μπάνιο. Το μαλλί, όπου τ' άφηνες εκεί καθότανε, λες και το έβαλες τιμωρία. Άσε το λάδι. Τόσα χρόνια έχουμε ελιές τέτοια παραγωγή ποτές μας δεν ξαναείδαμε. Και να σέρνομαι από τον έναν καναπέ στον άλλον με το λαπτοπ στο χέρι, και όλο να παραπονιέμαι σε όλον τον κόσμο για το πόσο διάβασμα έχω να ρίξω.Και δωσ'του τα ντελίβερι απ'εξω , και να τες οι πίτσες, να τες οι κρέπες να μαι και γω απο 56 κιλά μοντέλο ,  58 κιλά μοσχάρα. Ας αφήσουμε όμως κείνες τις μαύρες μέρες που με βρίσκαν τα ξημερώματα αγκαλιά με ενα βιβλίο στο τραπέζι και και ας έρθουμε στο χθες , που εμαθα οτι πέρασα το πρωτο μου μαθημα με 10. Περιττο να σας πω οτι τετοιο βαθμο εχω να δω απο το δημοτικο. Ενταξει και απο το τεστ χημειας στην δευτερα λυκειου. Φημες θελουν μαλιστα να επαναληφθηκαν τα γεγονοτα του '91 στην Κρητη.

Συντομην ιστορικην αναδρομην: 18 Σεπτεμβριου 1991. Γεννηση Μαρουλιου. Πρωτο εγγονι στην οικογενεια. Ο θειος , άνθρωπος ευαισθητος και ευκολοσυγκινητος ριχνει δυο μπαλωθιες για το καλο, πετυχαινει τα συρματα της Δεη, δυο μερες το χωριο χωρις ρευμα.Σ' αλλους ερχονται οι νεραιδες και φερνουν ευχες και χαρισματα, σε εμενα ενα ολοκληρο χωριο μου μοιρασε χριστοπαναγιες.

Οπως και να χει, δεν ειμαστε εδω για να μιλησουμε για εμενα αλλα.. ενταξει για εμενα θα μιλησουμε. Ημουνα που λετε στη σχολη, να δω μια παρασταση - διπλωματικη συμφοιτητριας (ναι οι συμφοιτητες ΜΟΥ αρχισαν να παιρνουν πτυχιο , αλλα αυτο ειναι ενα θεμα για το οποιο θα σας κλαφτω μια αλλη φορα). Ημουνα που λετε εκει, στις σκαλες πριν μπω στην αιθουσα, και εκει που ημουν απλα ο εαυτος μου, μου πεφτουν κατω τα ψηλα απο την τσεπη. Γυρναει ολος ο κοσμος, επειδη εννοειται οτι ηταν νομισματα και αρχισαν να κατρακυλανε, καποιος τα μαζευει και μου τα δινει. Πτοουμαι εγω; Εννοειται πως οχι. Τρια λεπτα μετα μου ξαναπεφτουν.Προσπαθω να ημεμησω τον εαυτο μου, να τον πεισω οτι δεν εγινα αρκετα ρεζιλι, μαζευω τα λεφτα και καθομαι να κλωσησω τα αυγα μου. Αλλα σιγα μην τελειωνε το μαρτυριο εκει. Μισο λεπτο μετα, σειρα ειχε το κινητο μου που ζηλεψε την δοξα των προαναφερθεντων. Γυρναει ο διπλανος μου λεει
" Κινητα, λεφτα, ξανα λεφτα, τι εισαι συ παιδακι μου;", και του απανταω και γω επειδη ειμαι χιουμοριστας απο τους λιγους " Ειναι που τα εχω πολλα ρε συ και δεν χωρανε στην τσεπη μου".

Παυση.

"Με ειπες ρε;"  μου λεει και σαν να μην εφτανε αυτο για να μου φτιαξει το βραδυ, ακουω απο διπλα τη φιλη του να λεει "συγνωμη αυτη σε ειπε ρε;".

Ωπα, Ωπα.Μισο λεπτο αφωνα πληθη. Το ξερω οτι δεν τον αποκαλεσα και ολοφωτο αγγελο, αλλα νταξ υπερβολη. Τετοιος πανικος για "κακια λεξη¨ δεν εγινε ουτε οταν ημουν 7 και ειπα την λεξη πουτανα στον μπαμπα μου την κρισιμη ωρα που κρατουσε γκασμα και εσκαβε τον κηπο μας, Τωρα που το σκεφτομαι καλυτερη αντιδραση ειχε ο μπαμπας μου απο αυτη, που εκανε σαν να της εξυσα το κερι απο τον ακουστικο πορο με μαχαιρι, Ισα μωρη πριγκιπεσσα, εκει στο Μπακιγχαμ τι λετε οταν κουτουλατε το μικρο σας δαχτυλακι στα χρυσα τραπεζακια;

Και δεν μπορω να καταλαβω επισης αυτο το πραμα που παει καποιος θεατρο και πρεπει να μεταμορφωθει. Ρε παιδια, αυτο ειναι δουλεια των ηθοποιων. Εσυ πας για να κατσεις το κωλαρακι σου σχεδον για δυο ωρες σε μια -πιθανοτατα αβολη- θεση και να τους ΔΕΙΣ!! Το ξερω οτι ειναι το αντικειμενο σπουδων μου και οτι ισως να το εχω απομυθοποιησει τελειως , αλλα μεταξυ μας ετσι, η γουνα και το μαυρο κραγιον, μηπως ειναι υπερβολη; μηπως; Μηπως μαζι με την γουνα να αφηναμε και το καλαμι στο σπιτι ; ε; μηπως ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ; Oχι οτι με πληγωσατε πολυ αλλα ημουν μια ευγενικη κοτα και δεν σας το πα εκεινη την στιγμη , οποτε τωρα κλαιγομαι στα ιντερνετς και το παιζω ο χιουμοριστας εκδικητης που κρυβεται πισω απο ενα λαχανο, οχι , οχι ουτε καν, οποιος το σκεφτηκε αυτο ειναι κακουλης.

Ετσι για το τελος, επειδη πολυ ασχοληθηκαμε με εσας ζευγαρι που η τυπισσα ειναι ψηλοτερη απο τον τυπακο και ειδε παρασταση στο τμημα θεατρου αρχες φλεβαρη, το ρε δεν ειναι βρισια, εκτος και αν συνοδευεται απο μια πραγματικη βρισια. Για παραδειγμα το ρε συ, δεν ειναι βρισια.Το ρε αρχιδι ειναι. Επισης η εκδικηση μου δεν θα ειναι κοινη, κατινιστικη (βλεπε αφισες με την φατσα σας τυπου Εμμανουελα Αγγουρακη σε ολη τη θεσσαλονικη) αλλα καλλιτεχνικη. Ηδη εχω οραματιστει ενα τυπου In your face theater εργο, οπου μαλλον κορακια θα σας τρωνε τα ματια, αφου σας εχουν βιασει αλογα.



19 σχόλια:

  1. Από όλα αυτά το πιο συγκλονιστικό είναι ότι έγινες 58 κιλά. Να αρχίσεις δίαιτα χθες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν είσαι σπίτι, έπει να με άκουσες να γελάω! Μου 'φτιαξες τη μέρα γαμώ το λογισμό και τον άσχετο τον καθηγητή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαλακία. Έπρεπε να τον βρίσεις να μην παραπονιέται τουλάχιστον τσάμπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ξεροσταλιαζω απο τοτε στη σχολη μηπως τον ξαναπετυχω αλλα τιποτα..
      μονο το ιντερνετ τωρα μπορει να μας φερει κοντα.

      Διαγραφή
  4. Ρε συ τι είναι αυτά που λες????

    1ον. Ο κόσμος το έχει κάψει...Εχει να εκνευριστεί κάποιος με το ρε(που ομολογουμένως το λέω αρκετά συχνά) από όταν ήμουν 9 και παρεξηγήθηκε ο παππούς μου. Που και αυτός δηλαδή πλέον το έχει συνηθίσει.
    2ον. Τι Θεός ο θείος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ρε αληθεια νομιζω οτι ζω σε ενα συμπαν που εγω ειμαι μια λαμπα αναμενη και οι μαλακες κουνουπια.
      τι να πω...

      Διαγραφή
  5. Να μαντέψω ότι ο τύπος μεγάλωσε με Γαλλικά, πιάνο και μανταμίτσες που φοβούνταν μη και τους σπάσει το νυχάκι και μόλις τον βγάλανε βόλτα στον έξω κόσμο, για να μη νομίζουνε ότι δε γεννήθηκε ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ειναι η μονη του δικαιολογια.
      η αλλη του δικαιολογια ειανι να τον φωναζε η μανα του απο μικρο ρε πουτανας υιε και να του χει μεινει απωθημενο,,

      γενικα δε με νοιαζει οπως δηλωσα και πιο πανω.
      ευχομαι ομως να το βαλει σε λαθος τρυπα στο πιπινακι του και αυτη να του πει πανω σε αυτη τη κρισιμη ωρα " τι κανεις ρε μαλακα?¨

      Διαγραφή
    2. @Μαρούλι: ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Εντάξει, από το κείμενο μου είχε έρθει να γελάσω, αλλά τώρα δεν κρατήθηκα!!! Άκου εκεί, "Με είπες ρε;" !!! Πού σκαλώνει ο άνθρωπος!
      Και ναι, Θεός ο θείος!!! Δύο μέρες το χωριό χωρίς ρεύμα, με πολλές χριστοπαναγίες το Μαρούλι!!! Χαχαχα!!!

      Διαγραφή
    3. ε νομιζω η περιπτωση μου ειναι αναλογη με το "την ωρα που γεννιομουνα σκολαγανε οι μοιρες".

      Το μονο καλο ειναι οτι τα χωρια στη κρητη ειναι πολυ αραιοκατοικημενα.Οποτε υπολογιζω σε λιγότερες απο 100 καταρες.

      τι να πουν και αλλοι (πχ διαιτητες ελληνικου πρωταθληματος) που χτυπανε το 100 σε ενα λεπτό;

      Διαγραφή
  6. Επιβαλλεται οταν τον ξαναδεις να του πεις: "Με θυμασαι ρε πουστη;" Ετσι, να μαθει και τη διαφορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το βασικο μου προβλημα ειναι οτι δεν τον θυμαμαι τον πουστη.

      Διαγραφή
  7. H φωτογραφια σε αφισακι μιας κοπελας που 'εξαφανιστηκε' ειναι κατινιστικη ? ...Θα ηταν τετοια σε περιπτωση που ελεγε 'εξαφανιστηκε η καριολα'...κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σκεφτομαι να ακολουθησω παρομοια τακτικη ,
      εισαι εμνευση
      εισαι θρησκεια

      Διαγραφή
  8. δεν με νοιαζει τη γραφεις , μπηκα εδω για την αγαπητη εμμανουελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τετοιους αναγνωστες να χω και ας μη γαμησω ποτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή